آموزش تنظیمات دوربین برای مبتدیان عکاسی از کنسرت 4

تراز سفیدی: WB خودکار

رها کردن تراز سفیدی بر روی حالت خودکار بهترین کاری است که شما به عنوان یک مبتدی می توانید انجام دهید. همانطور که به بقیه تنظیمات دوربین خود می پردازید، می توانید شروع به یادگیری کمی بیشتر در مورد نحوه کار تراز سفیدی، و نحوه تنظیم آن برای به دست آوردن رنگ های هماهنگ و سازگار در کل مجموعه تصاویر خود کنید. با این حال در موقعیت هایی مانند کنسرت، رنگ چراغ ها اغلب تغییر می کند که این کار را تقریبا بی فایده می کند. تا زمانی که شما در حال عکاسی در فرمت RAW و نه JPEG هستید، قادر به تنظیم درجه حرارت رنگ و ته رنگ در یک نرم افزار ویرایش مانند ادوبی لایت روم خواهید بود.

فوکوس خودکار: Al-Servo

معادل نیکون برای Al-Servo بر روی کانن AF-C است. این یک مد فوکوس پیوسته یا متوالی است، که به ردیابی سوژه شما و نقطه فوکوس همانطور که در میان کادر حرکت می کند، کمک می کند. هنگام عکاسی سریع از سوژه های متحرک مانند کاری که عکاسان کنسرت تقریبا همیشه انجام می دهند، فوکوس متوالی یک مزیت بزرگ است.

یک تکنیک مفید برای عکاسان کنسرت فوکوس با دکمه عقب دوربین است، که به شما اجازه می دهد تا دکمه دیگری را بر روی دوربین خود تنظیم کنید که مسئول فوکوس کردن باشد.

حالت عکاسی: متوالی

هر دوربین DSLR یک حالت عکاسی (Drive Mode) متوالی دارد، که در آن شما قادر به گرفتن صدها عکس به صورت پی در پی می باشید. اوایل ممکن است پیش بیاید دکمه شاتر را کمی محکم فشار دهید یا طولانی نگه دارید و تعدادی عکس تصادفی ناخواسته بگیرید، اما خیلی زود به این مُد عادت خواهید کرد و یاد می گیرید که چطور فشار درست را به کار ببرید تا زمانی که می خواهید، به صورت پی در پی چند عکس بگیرید.

این مسلما مُد عکاسی مهمی برای ثبت لحظات ناب یک مجموعه است؛ پرش، چرخش، حرکت موها، و غیره. شما باید مطمئن شوید که به عنوان مثال بالاترین نقطه پرش را ثبت می کنید، و به جای تنها گرفتن یک عکس و امید به این که خوب از کار در می آید، عکاسی متوالی به شما اجازه می دهد تا از هر چیزی چندین فریم بگیرید تا بتوانید بهترین آنها را انتخاب کنید.

نورسنجی: نورسنجی نقطه ای

زمانیکه در حال عکاسی در مُد نوردهی دستی (manual) باشید، تنظیمات نورسنجی دوربین تان روی نوردهی عکس تاثیری نخواهد داشت. اگر از مُد نوردهی دیگری مانند AV یا TV استفاده می کنید، سیستم نورسنجی با تغییر خودکار تنظیمات (تغییر سرعت شاتر یا دیافراگم) از طرف شما برای به دست آوردن نوردهی صحیح کار می کند. با این حال زمانی که درون منظره یاب دوربین در مُد نوردهی دستی نگاه می کنید، نورسنج می تواند به عنوان یک راهنما در یافتن راهی برای رسیدن به نوردهی مورد نظرتان مفید باشد.

 

زمانی که در منظره یاب دوربین خود نگاه می کنید، به آسانی قادر به فهمیدن نورسنجی خود خواهید بود. زمانی که شاخص در سمت راست قرار داشته باشد سیستم نورسنجی دارد به شما می گوید که نوردهی عکس بیش از حد خواهد شد. و زمانی که در سمت چپ قرار داشته باشد، می گوید که نوردهی ناکافی است.

از آنجا که کنتراست یا تضاد نوری زیادی بین هنرمند و پس زمینه وجود دارد، برخی از مُدهای نورسنجی نسبت به بقیه خوانش های مفیدتری به شما می دهند. نورسنجی نقطه ای (Spot metering) معمولا مفیدترین مُد برای عکاسی از کنسرت است، و با ارزیابی نحوه نوردهی درستِ تنها یک نقطه کار می کند؛ نقطه فوکوس شما. این مفید است چون نقطه فوکوس شما تقریبا همیشه چهره هنرمند خواهد بود، که بخشی از تصویر است که نوردهی درست آن از همه مهم تر می باشد.

سایر مدهای نورسنجی در زمینه عکاسی از کنسرت به این اندازه مفید نیستند. نورسنجی Evaluative (یا «ماتریسی») نوردهی را با در نظر گرفتن نقطه فوکوس شما، و همچنین عواملی در بخش های دیگر تصویر محاسبه می کند. این مد نورسنجی می تواند برای استفاده های دیگر عالی باشد، اما هنگام عکاسی از نمایش ها، تنها خوانش نوردهی ای که مهم است چهره هنرمند یا ویژگی خاصی است که شما می خواهید برای آن نوردهی کنید. نورسنجی مرکز محور (Center-weighted) تنها مرکز کادر را می سنجد. این مد نیز ایده آل نیست، چون ما همیشه سوژه هایمان را دقیقا در مرکز کادربندی نمی کنیم.

آموزش تنظیمات دوربین برای مبتدیان عکاسی از کنسرت 3

می بینید که ست درام و صحنه پشت سوژه، و همچنین جلوی صحنه با سیم میکروفون تار هستند. به دلیل عمق میدان کم، سطح بسیار باریکی از این تصویر در فوکوس است – شاید ۱۵ سانتیمتر یا بیشتر. شما می توانید این سطح را با توجه به این که چطور صورت و شانه های سوژه در فوکوس هستند شناسایی کنید، اما نزدیک ترین انتهای میکروفون و همچنین بازوی سمت چپ او خارج از فوکوس هستند.

تنظیمات: سرعت شاتر ۱/۵۰۰ ثانیه، دیافراگم f/1.4، ایزو ۱۰۰۰

تجهیزات عکاسی: کانن EOS 5D Mark II، کانن ۳۵mm f/1.4L

ایزو: ۳۲۰۰-۵۰۰

اثر ایزو (ISO) بر روی عکس های شما بسیار ساده است؛ اگر ایزوی شما بالا باشد، در عکس هایتان دانه دانه یا نویز خواهید داشت، اگر پایین باشد نه.

اگر می خواهید عکس های به اندازه کافی روشن بگیرید، ایزو ممکن است اولین چیزی باشد که باید آن را تنظیم کنید. کمی نویز بیشتر در تصویر شما بهتر از داشتن یک عکس تار از مهم ترین عکس های شب نمایش است که شما به خاطر سرعت شاتر زیادی آهسته خود به دست آورده اید. شما معمولا با یک دیافراگم کاملا باز عکس می گیرید بنابراین برای افزایش نوردهی یا روشن تر کردن تصویر گزینه دیگری جز بالا بردن ایزو (افزایش حساسیت سنسور به نور) پیش رو ندارید.

توانایی دوربین ها در رابطه با ایزو های بالا و میزان نویز ایجاد شده متفاوت است. برخی از دوربین های DSLR قابل توجه در سمت کانن شامل کانن EOS 6D و کانن EOS 5D Mark III هستند. با دوربین هایی مانند اینها، شما قادر به تنظیم ایزوی خود به سطوح بالا مانند ۶۴۰۰ خواهید بود، بدون این که در نهایت تصویری بیش از حد دانه دانه (نویز دار) و غیر قابل استفاده داشته باشید.

صرف نظر از اینکه چه دوربینی دارید، من پیشنهاد می کنم که ایزوی خود را از ۵۰۰ یا بیشتر شروع کنید، و سپس اگر خواستید تصویرتان روشن تر باشد سریع آن را تا ۲۰۰۰ افزایش دهید. نقطه بهینه شما باید چیزی بین ۱۲۵۰-۱۰۰ باشد، قبل از این که دانه دانه یا نویز قابل توجهی در عکس های شما نمایان شود. شما باید دوربین خود را تست کنید تا ببینید عکس در سطوح ایزوی بالاتر از آن چطور به نظر می رسد – اگر عالی به نظر نمی رسید، باید برای افزایش نوردهی سرعت شاتر یا دیافراگم خود را تنظیم کنید.

اینها چند نمونه از عکس هایی با ایزوی بالا هستند:

به وضوح می توانید دانه دانه ها را در این عکس ببینید، که به خصوص در تُن های میانی مشهود است. حتی با سرعت شاتر خیلی آهسته و دیافراگم کاملا باز، من مجبور شدم ایزو را مقدار زیادی افزایش دهم. خوشبختانه تصویر هنوز هم قابل استفاده است، چون کانن ۶D خیلی خوب با تنظیمات ایزوی بالا کار می کند.

تنظیمات: سرعت شاتر ۱/۱۶۰ ثانیه، دیافراگم f/2.8، ایزو ۵۰۰۰

تجهیزات عکاسی: کانن EOS 6D، کانن ۷۰-۲۰۰mm f/2.8L IS II USM

این عکس با کانن ۵d Mkii قدیمی من گرفته شده، که ایزوی بالا را به خوبی دوربین فعلی ام کنترل نمی کرد. می توانید به وضوح دانه دانه ها را در سرتاسر تصویر ببینید، که من معتقدم از جلوه این عکس می کاهد.

تنظیمات: سرعت شاتر ۱/۳۲۰ ثانیه، دیافراگم f/2.8، ایزو ۱۰۰۰

تجهیزات عکاسی: کانن EOS 5D Mark II، Tokina 11-16mm f/2.8

آموزش تنظیمات دوربین برای مبتدیان عکاسی از کنسرت 2

مُد نوردهی: دستی

عکاسی در مُد نوردهی دستی (M) بیشترین کنترل را بر نوردهی تصویر به شما می دهد. شما می خواهید قادر به تغییر سریع تنظیمات خود برای غلبه بر شرایط نوری در حال تغییر، به خصوص هنگام عکاسی از کنسرت باشید.

برخی از افراد ممکن است مدهای AV (اولویت دیافراگم) یا TV (اولویت شاتر) را برای عکاسی از نمایش ها توصیه کنند، اما من آنها را توصیه نمی کنم چون شما به کنترل کامل بر دیافراگم، ایزو، و سرعت شاتر برای تنظیم بر اساس موقعیت نیاز دارید. جنبه مثبت دیگر این است که عکاسی به صورت دستی به سرعت شما را مجبور خواهد کرد تا یاد بگیرید چطور هر تنظیمات بر تصویر شما تاثیر می گذارد و به همین دلیل شما عکاس بهتری خواهید شد!

یکی از نکاتی که به شما عزیزان توصیه می کنیم، تمرین برای تسلط پیدا کردن بر اعمال تنظیمات یا تنظیم سریع دوربین است. اینکه بتوانید سریع و بدون فکر، حتی در تاریکی، برای مثال سرعت شاتر را تغییر دهید. در عکاسی از رویداد هایی مثل کنسرت، عکاسی حیات وحش و یا عکاسی از برخی ورزش ها، صحنه ها و لحظات ناب خیلی سریع اتفاق افتاده و ناپدید می شوند. بنابراین علاوه بر اینکه مهم است توجه خود را به اطراف خود یا صحنه نگه دارید، باید دست تان نیز در کار کردن با دوربین خود روان و سریع باشد تا در صورت نیاز به تغییر تنظیمات لحظه ای ناب را از دست ندهید.

سرعت شاتر: ۱/۲۵۰ ثانیه یا سریعتر

در حالت ایده آل سرعت شاتر شما باید تا جایی که ممکن است سریع باشد، به اندازه ای که وضوح را حفظ کنید و سوژه ها تار نشوند، و در عین حال عکس هم به اندازه کافی روشن باشد.

اگر سرعت شاتر شما بیش از حد آهسته باشد، وقتی سوژه ها در کادر حرکت می کنند شما ماتی حرکت (motion blur) به دست می آورید. این یک چالش بزرگ در عکاسی از کنسرت است، چراکه در آن سوژه های شما دائما در حال حرکت هستند و شما واقعا باید حرکت را متوقف یا فریز کنید.

۱/۲۵۰ ثانیه پایه خوبی است، اما یک قانون نیست. این سرعت بیشتر حرکت را به خوبی ثبت می کند، و اجازه می دهد نور کافی وارد شود بنابراین شما مجبور نیستید تنظیمات دیگر خود را بیش از حد تغییر دهید. اگر نورپردازی نمایش روشن است، و شرایط به شما اجازه می دهد تا سرعت شاتر خود را به چیزی مانند ۱/۴۰۰ یا ۱/۶۴۰ ثانیه افزایش دهید، آن وقت می توانید حرکت را به خوبی متوقف کنید.

در شرایط خیلی کم نور، ممکن است مجبور شوید سرعت شاتر خود را به زیر ۱/۲۵۰ ثانیه کاهش دهید. شما می توانید این کار را انجام دهید، اما باید در مورد سرعت آهسته تر از ۱/۱۰۰ ثانیه مراقب باشید، حتی اگر سوژه ها خیلی حرکت نمی کنند. بر روی صفحه پیش نمایش دوربینتان سخت می توانید بگویید که آیا مقدار کمی ماتی حرکت دارید یا نه، اما واقعا ناراحت کننده است که به خانه بروید و ببینید همه عکس هایتان تار و فاقد وضوح (شارپنس) هستند.

اینها چند نمونه خوب از «متوقف یا فریز کردن حرکت» در یک لحظه ناب هستند:

با استفاده از یک سرعت شاتر سریع، من توانستم پریدن خواننده را در کادر متوقف کنم؛ که یکی از جالب ترین لحظات بود.

تنظیمات: سرعت شاتر ۱/۴۰۰، دیافراگم f/2.8، ایزو ۲۰۰۰

تجهیزات عکاسی: کانن EOS 5D Mark II، کانن ۱۶-۳۵mm f/2.8L II

برای این عکس من سرعت شاترم را بر روی ۱/۱۰۰۰ ثانیه قرار دادم، چون نمی خواستم کاغذ رنگی های در حال افتادن تار شوند. عکاسی در مد دستی و توانایی تغییر سریع سرعت شاترم به من اجازه داد تا این لحظه را ثبت کنم.

تنظیمات: سرعت شاتر ۱/۱۰۰۰ ثانیه، دیافراگم f/2.8، ایزو ۱۰۰۰

تجهیزات عکاسی: کانن EOS 6D، کانن ۱۶-۳۵mmm f/2.8L II

دیافراگم: f/1.4 – f/2.8+

برای عکاسی از کنسرت ها، شما به یک لنز «سریع» تخصصی نیاز دارید که اجازه استفاده از یک دیافراگم با ضریب اف (f-number) کوچک را می دهد. آنها اغلب واقعا گران قیمت هستند، اما گزینه های مختلف لنز تقریبا با هر قیمتی وجود دارد. این لنزها اجازه ورود نور بیشتر را می دهند به طوری که شما مجبور نیستید سرعت شاتر خود را خیلی آهسته یا ایزو را واقعا زیاد کنید (بعدا به این مورد خواهیم رسید) تا تصاویر به اندازه کافی روشنی به دست آورید.

شما اغلب با باز ترین دیافراگم ممکن عکس می گیرید، یعنی از کوچک ترین ضریب اف که لنزتان اجازه می دهد استفاده می کنید. یک عیب آن این است که هرچه ضریب اف شما عدد کوچک تری (دیافراگم باز تر) باشد، عمق میدان کم تری خواهید داشت، و عکس شما به اندازه وقتی که یک ضریب اف بزرگتر تنظیم می کردید شارپ نمی شود. این امر می تواند به از دست دادن نقطه فوکوس شما منجر شود، اما لنزها و دوربین های خوب کمتر در این مورد دچار مشکل می شوند.

اما داشتن یک عمق میدان کم می تواند افکتی عالی برای استفاده باشد، حتی اگر به معنی از دست دادن چند عکس باشد. این کار می تواند عکس های شما را جالب تر کند، به خصوص اگر به سوژه خود نزدیک باشید. این امر به طور موثر سوژه و پس زمینه شما را از هم جدا می کند. اینها چند نمونه هستند.

عمق میدان کم، به عکاس اجازه می دهد روی سوژه فوکوس کرده و آن را واضح و شارپ ثبت کند، در عین حال پس زمینه ای مات داشته باشد – یا به عبارتی سوژه و پس زمینه را از هم جدا کند. اگر با عمق میدان آشنایی کامل ندارید.

در این تصویر، می توانید ببینید که کل بدن سوژه در فوکوس است، در حالیکه دست ها در جلو یا پیش زمینه تصویر، و همچنین ابر ها و ساختمان در پشت یا پس زمینه تار هستند.

تنظیمات: سرعت شاتر ۱/۲۰۰۰ ثانیه، دیافراگم f/1.8، ایزو ۱۰۰

تجهیزات عکاسی: کانن EOS 5D Mark II، سیگما ۵۰mm f/1.4 EX DG HSM

آموزش تنظیمات دوربین برای مبتدیان عکاسی از کنسرت

 

                                        

این آموزش برای مبتدیان عکاسی از کنسرت در نظر گرفته شده است. اگر شما یک دوربین DSLR دارید و به یادگیری نحوه کنترل تنظیمات دوربین خود برای گرفتن عکس های عالی در کنسرت ها یا رویداد های مشابه علاقه مند هستید، این آموزش برای شماست. اگر شما یک عکاس با تجربه هستید که قبلا از نمایش ها عکاسی نکرده است، ممکن است اطلاعات مفیدی در این مطلب همراه با نکات زیادی که در حال حاضر می دانید، وجود داشته باشد. به دلیل پایه ای بودن آموزش (پرداختن به مقدمات عکاسی مثل نوردهی، نورسنجی و فوکوس) و همچنین در بر داشتن نکاتی که می توانند برای عکاسی در شرایط کم نور یا دارای حرکت زیاد مورد استفاده قرار گیرند.

اول از همه: هیچ تنظیمات دوربین کامل و بی نقصی برای عکاسی از کنسرت وجود ندارد.

هر موقعیت نیازمند تنظیمات دوربین متفاوتی است که بر اساس عوامل بی شماری می باشند. چقدر نور وجود دارد؟ آیا سوژه در حال حرکت است؟ من چقدر عمق میدان می خواهم؟ آیا اشکالی ندارد که عکس های من دانه دانه (نویز دار) باشند؟

اغلب به طور خاص از عکاسان موسیقی سوال می شود «از چه تنظیماتی استفاده می کنید؟» هر عکاس کنسرت، یا هر عکاس به طور کلی، می داند که پاسخ این سوال چندان مفید نخواهد بود، چون تنظیمات شما به طور مداوم با توجه به وضعیت تغییر می کند. آنچه مفید است به دست آوردن یک درک پایه از این که هر تنظیمات چطور عمل می کند، هر تنظیمات را تا چه حدی می توانید پیش ببرید، و یک پایه برای شروع عکاسی در آن است.

بسیاری از مبتدیان عکاسی به سمت عکاسی از کنسرت کشیده می شوند، چون جای جذابی برای شروع است! شما به گروه های موسیقی نزدیک می شوید و از مصاحبت با آنها لذت می برید، فرصت ثبت صدها لحظه با ارزش برای عکاس» را دارید، و با عکاسی خود کار نیز می کنید. علیرغم جذب مبتدیان، عکاسی از یک کنسرت یکی از سخت ترین شرایط برای هر عکاس است. نور بسیار کم، شرایط نوری دائما در حال تغییر، و سوژه های به سرعت در حال حرکت، گرفتن عکس های عالی را بسیار سخت می کنند.

هنگامی که شما برای اولین بار عکاسی از کنسرت را آغاز می کنید، به احتمال زیاد با نمایش های محلی کوچک شروع می کنید تا مجموعه نمونه کارهای خود را بسازید. گاهی اوقات این نمایش ها بدترین شرایط نورپردازی را دارند، که کار را بسیار سخت می کند. اما خبر خوب این است که هیچ کس اهمیت نمی دهد اگر شما دوربینتان را آنجا بیاورید، و برای خودتان عکاسی کنید، بنابراین هیچ فشاری وجود ندارد و شما می توانید با خیال راحت آزمایش و تمرین کنید!

اگر هنوز یک «لنز سریع» ندارید، Yongnuo 50mm f/1.8 به عنوان اولین لنز برای عکاسی از کنسرت، گزینه خوبی برای شروع است.

به لنزی که بیشینه گشودگی دیافراگم بزرگ تری داشته باشد (ضریب اف کوچکی مثل f/1.8)، «لنز سریع» گفته می شود، چراکه اجازه تنظیم سرعت شاتر های سریع تر را می دهد.

نگاهی سریع به تنظیمات پایه دوربین

مُد نوردهی: دستی (Manual)

سرعت شاتر: ۱/۲۵۰ ثانیه یا سریع تر

دیافراگم: کاملا باز (f/1.4-f/2.8)

ایزو: بالاترین حد ممکن؛ ماکزیمم ۳۲۰۰

تراز سفیدی: WB خودکار

فوکوس خودکار: متوالی (Al-Servo)

حالت عکاسی: متوالی (پیوسته)

نورسنجی: N/A

کیفیت تصویر: RAW

تنظیمات دوربین برای عکاسی از کنسرت

تمام تنظیمات دوربین شما با هم ترکیب می شوند تا به یک تصویر با نوردهی مناسب منجر شوند. داشتن یک درک پایه از مثلث نوردهی مهم است، و به شما کمک می کند تا بفهمید چطور باید تنظیمات خود را برای هر وضعیت تغییر دهید.

در واقع، مثلث نوردهی به دست آوردن نوردهی صحیح را بسته به سه چیز بیان می کند:

ایزو – سنسور دوربین شما نسبت به نور چقدر حساس است

سرعت شاتر – شاتر چه مدت باز می ماند تا به نور اجازه ورود دهد

دیافراگم – اندازه گشایش لنز شما، که اجازه می دهد نور وارد شود

در عکاسی از کنسرت، شما دائما در حال تلاش هستید تا اجازه ورود بیشترین مقدار نور ممکن را بدهید. بنابراین می خواهید که دیافراگم کاملا باز، ایزو بالا، و سرعت شاتر پایین باشد… اما اگر زیاده روی کنید عواقبی برای هر یک از این تنظیمات وجود دارد. ما به هر یک از این تنظیمات و عواقب فراتر رفتن از محدودیت های آنها خواهیم پرداخت.

معرفی لنز مناسب عکاسی تئاتر

معرفی لنز مناسب عکاسی تئاتر   

۱_ لنز Canon EF 16-35 mm F2.8L II USM 

                                         

اولین لنزی که مورد بررسی قرار می دهیم، یکی از لنزهای زوم شرکت کانن است که با فاصله کانونی ۱۶ تا ۳۵ میلی متر، در دسته لنز های واید این شرکت قرار می‌گیرد. این لنز برای دوربین‌ های فول فریم و APS-C دارای مانت EF قابل استفاده می‌باشد. دیافراگم این لنز، در محدوده f/2.8 تا f/22 باز و بسته می‌شود که برای فضای کم نور صحنه تئاتر مناسب است. این لنز از سیستم فوکوس داخلی التراسونیک بهره می‌گیرد و فوکوس دستی از قابلیت های ویژه آن به‌شمار می‌آید. 

۲_ لنز Nikon AF-S DX NIKKOR 10-24mm f/3.5-4.5G ED  

                                            

این لنز یکی از لنز های زوم شرکت نیکون است که بر روی دوربین های فول فریم و APS-C دارای دهانه نوع DX قابل استفاده است. فاصله کانونی ۱۰ تا ۲۴ میلی متری این لنز، آن را برای عکاسی از صحنه‌های تئاتر محبوب کرده است. دیافراگم لنز مذکور در محدوده f/3.5 تا f/22 باز و بسته می‌شود و شرکت نیکون یک سیستم فوکوس داخلی التراسونیک را در این لنز تعبیه کرده‌است. 

۳_ لنز Sigma 17-50 mm f/2.8 EX DC OS HSM for Nikon  

                                                       

سومین لنز مورد بررسی در زمینه لنزهای مناسب برای عکاسی تئاتر، لنز زوم ۱۷ تا ۵۰ میلی متری شرکت سیگما می‌باشد که با این محدوده فاصله کانونی جز لنز های واید تا نرمال قرار می‌گیرد. دیافراگم ۷ تیغه این لنز در بسته‌ترین حالت f/22 و در بازترین حالت f/2.8 است که امکان ثبت تصاویر شارپ را برای شما فراهم می‌کند. شرکت سیگما این لنز را برای دوربین های فول فریم و APS-C شرکت نیکون ساخته است. این لنز مجهز به سیستم فوکوس اتوماتیک داخلی هایپرسونیک می‌باشد که تجربه عکسبرداری با صدای کم و سرعتی بالا را برای شما فراهم می‌کند. یکی از قابلیت‌های مهم این لنز ، سیستم لرزشگیر اپتیکال OS تعبیه شده در آن است. این قابلیت تصاویر شما را بسیار حرفه‌ای و بدون هرگونه تاری و نقص به شما تحویل می‌دهد. 

۴_ لنز Tamron SP 15-30mm f/2.8 Di VC USD For Canon   

                                                    

حال به بررسی یکی از لنز های سوپرواید شرکت تامرون می‌پردازیم که برای دوربین های فول فریم و APS-C نیکون با مانت EF ساخته شده است. فاصله کانونی متغیر ۱۵ تا ۳۰ میلی متری این لنز زوم، سبب شده تا گستره وسیعی از صحنه مقابل را در تصویر خود جای دهید. دیافراگم ۹ تیغه این لنز، در محدوده f/2.8 تا f/22 باز و بسته می‌شود که محدوده قابل قبولی برای عکاسی تئاتر است و سبب می‌شود تا به‌راحتی پس زمینه تصاویر خود را تار کنید.فوکوس داخلی التراسونیک و فوکوس دستی نیز از دیگر امکانات این لنز می‌باشد. علاوه براین سیستم لرزشگیر VC به کار رفته در این لنز، سبب می‌شود تا حتی در شرایط نوری کم بتوانید عکس‌های فوق العاده‌ای ثبت کنید 

در انتها لازم به ذکر است لنزهای معرفی شده، نمونه‌هایی از لنز های مناسب عکاسی تئاتر هستند و شما می‌توانید بر حسب نیاز خود و نیز بودجه‌ای که در اختیار دارید، لنزی دارای امکانات مشابه را خریداری کنید.

 

آشنایی با لنزهای مناسب برای عکاسی تئاتر

 

آشنایی با لنزهای مناسب برای عکاسی تئاترReviewed by دیدنگار on Sep 9Rating: 5.0لنز مناسب عکاسی تئاتر آشنایی با مشخصات بهترین لنزارزان برای عکاسی تئاترعکاسی در نور کم و شرایط سینمایی و تئاتر   تکنیک های کار با دیافراگم و فاصله کانونی انواع لنز مناسب عکاسی تئاتر؛ جهت آشنایی بیشتر با این لنزها شما را به خواندن ادامه مطلب دعوت می‌کنیم لنز مناسب عکاسی تئاتر لنزهای ارزان‌ قیمت برای عکاسی در تئاتر لنز ارزان برای عکاسی تئاترنکات عکاسی تئاترعکاسی سینما و تئاتر

یکی از هنرهای بسیار پرطرفدار است که امروزه به‌طور گسترده در کشورهای مختلف اجرا می‌شود. در میان علاقه مندان به تئاتر، هستند کسانی که تمایل دارند به عکاسی و نیز فیلمبرداری از صحنه های تئاتر بپردازند و صحنه های زیبای این هنر را ثبت کنند. عکاسی در هر صنعت و حرفه‌ای بسته به شرایطی که دارد، نیازمند تجهیزات خاص خودش است. دوربین مناسب، تجهیزات نورپردازی، کوادکوپتر، انواع پایه‌ها و… از جمله تجهیزاتی می‌باشند که انواع گوناگونی از آن‌ها در زمینه‌های مختلف به‌کار گرفته می‌شود.

همان‌طور که می‌دانید، لنز دوربین یکی از مهم‌ترین لوازم عکاسی است که در انواع گوناگون تولید و به بازار عرضه می‌شوند. از هر لنز، در موقعیت و شرایطی متفاوت استفاده می‌شود. به‌عنوان مثال، لنزهای ماکرو برای عکسبرداری از سوژه‌های کوچک مناسب‌اند، درحالی که لنزهای واید معمولاً برای ثبت صحنه‌های طبیعت و نیز زمانی که نیاز است گستره وسیعی از صحنه در تصویر جای داده شود، مثل عکاسی معماری مورد استفاده قرار می‌گیرند. لذا چنانچه می‌خواهید به عکاسی در زمینه تئاتر بپردازید، لازم است تا لنز مورد نیاز آن را تهیه کنید تا بتوانید در حرفه‌ای ترین سطح، به عکسبرداری از صحنه‌های تئاتر بپردازید.

فاصله کانونی ، یک ویژگی مهم در عکاسی تئاتر

همانطور که میدانید، لنزها براساس فاصله کانونی به دسته‌های مختلفی نظیر واید ، نرمال (معمولی)، تله فوتو ، ماکرو و … تقسیم می‌شوند. مسلم است که لنز های ماکرو در این زمینه کاربرد کمتری دارند. مناسب‌ترین لنزها برای عکاسی از صحنه تئاتر، لنز های واید و اولترا واید (با فاصله کانونی ۸ _ ۳۵ میلی‌متری) هستند. زیرا زاویه باز این لنزها، سبب می‌شود تا شما به راحتی تمام صحنۀ تئاتر را در عکس خود جای دهید. لنزهای نرمال ( با فاصله کانونی ۳۵ تا ۷۰ میلی‌متر) و نیز لنز های تله فوتو نیز در عکاسی از تئاتر مفید می‌باشند. با این لنزها می‌توانید از فواصل مختلف، پرتره های زیبایی را از بازیگران تئاتر ثبت کنید.

شما می توانید یکی از انواع لنز های زوم (دارای فاصله کانونی متغیر) یا پرایم (تک کانونی) را به دلخواه انتخاب کنید. اگر می‌خواهید تصاویری با کیفیت بالا و از فواصل مختلف سوژه‌های صحنه تئاتر شکار کنید، توصیه ما استفاده از لنزهای زوم است.

هنگام عکاسی تئاتر به دیافراگم توجه کنید

دومین ویژگی لنزها که درباره لنزهای مناسب عکاسی تئاتر آن را بررسی می‌کنیم، دیافراگم است. از آن‌جایی که صحنه تئاتر معمولاً دارای نور کمی می‌باشد، لازم است از لنزهای دارای دیافراگم بازتر استفاده شود؛ زیرا استفاده از لنزهای با دیافراگم باز سبب می‌شود تا حداکثر نور ممکن به دوربین برسد و تصاویر با روشنایی مناسب ثبت شوند. پیشنهاد ما استفاده از لنزهایی با دیافراگم ( f/1.4 تا f/5.6 ) است.

لرزشگیر را فراموش نکنید

لرزشگیر یکی دیگر از قابلیت‌های کاربردی در زمینه عکاسی تئاتر است. همان‌طور که می‌دانید، لرزش‌های دست به شدت کیفیت تصاویر ثبت شده را تحت تاثیر قرار می‌دهد؛ لذا سیستم لرزش‌گیر می‌تواند تا حد زیادی اثر این لرزش‌ها را از بین ببرد و از تار شدن تصاویر ثبت شده جلوگیری کند. 

سیستم فوکوس و وضوح تصویر

فوکوس اتوماتیک در اکثر لنزهای جدید وجود دارد و با کمک این سیستم، دوربین به‌طور خودکار بر روی سوژه تمرکز می‌کند و وضوح تصویر ثبت شده افزایش می‌یابد. در عکاسی تئاتر، نیاز است تصاویر از زاویه‌ها و فواصل مختلف و با سرعت بالا ثبت شود؛ لذا قابلیت فوکوس اتوماتیک برای شما بسیار کاربردی خواهد بود. ممکن است در شرایط خاصی مانند کم بود نور و کنتراست کم سوژه (که معمولاً در سالن تئاتر مشاهده می‌شود)، فوکوس خودکار نتواند به درستی عمل کند. در این هنگام لازم است از فوکوس دستی استفاده شود. سیستم فوکوس دستی نیز در همه لنزها تعبیه شده تا درصورت لزوم بتوانید به‌صورت دستی روی سوژه خود تمرکز کنید

نکات کلیدی برای عکاسی از تاتر

                                                                

مطمئنا اولین و مهمترین نکته برای اینکه یک عکاس تئاتر خوب باشیم عشق به هنر تئاتر وسینماست. بدیهیست که یک عکاس همیشه در سبکی که علاقه بیشتری به آن دارد موفق تر خواهد بود و بنظر من هیچکس نمیتواند در تمامی سبکهای عکاسی بهترین باشد.
اما از عشق و علاقه که بگذریم، عکاسی تئاتر سبکی از عکاسیست که برای پیشرفت در آن شما باید با عکاسی پرتره، عکاسی معماری، عکاسی مستند اجتماعی و حتی عکاسی ورزشی هم آشنا باشید. 

با هنردوربین همراه شوید تا نکاتی در مورد نحوه ثبت عکس های زیبا و قابل استفاده از نمایش های صحنه ای فراگیرید...
پیشنهاد میکنم قبل از اینکه شروع به عکاسی از نمایش کنید در صورت امکان حد اقل یک بار نمایش را بصورت کامل تماشا کنید و یا در اجرا های تمرینی حضور داشته باشید. این کار به شما در پیدا کردن لحظه قطعی کمک خواهد کرد. لحظات قطعی یک نمایش همان لحظات خاصی هستند که در آن اتفاقات مهمی رخ میدهد یا فیگور بازیگر طوریست که عکسهای بسیار خوبی میتوان از این لحظات بدست آورد. اگر شما با لحظه قطعی یک نمایش اشنا باشید، می توانید قبل از به وقوع پیوستن آن جایگیری و تنظیمات خود را انجام دهید و منتظر باشید.
                                                   

                                                              

عکس از کامیار ابراهیمی

هماهنگی با مسئولین مربوطه
حتما قبل از شروع نمایش با مسئولین اجرا هماهنگ باشید و ببینید که اجازه جایگیری در چه جاهایی از سن یا سالن را دارید. اگر اجازه استفاده از چند نقطه مختلف را گرفتید، این برای عکسهای خلاقانه خیلی خوب است و می توانید ثبت های مختلفی از یک لحظه حساس داشته باشید.

 تنظیمات فلاش و حساسیت سنسور
در عکاسی از تئاتر معمولا به شما اجازه استفاده از فلاش را نخواهند داد. پس ترجیحا با ایزوی بالا عکاسی کنید. شاید بگویید که استفاده از بالاترین ایزوی دوربین عکس را نویز دار کرده و کیفیت آن را کاهش می دهد. کاملا درست است. اما به یاد داشته باشید در اکثر جشنواره ها و مسابقات عکاسی کاهش کیفیت عکس در اثر ایزوی بالا زیاد مورد توجه داوران نیست بلکه توجه بیشتر به نوع نگاه عکاس و عکسهای مفهومی و خلاقانه می باشد. حتی اگر قصد انتشار عکس در فضای مجازی را داشته باشید باز هم کاهش کیفیت ایزوی بالا محسوس نخواهد بود.
تنظیمات دیافراگم
از کمترین عدد دیافراگم استفاده کنید (بازترین) تا نوردهی خوبی داشته باشید. در صورتی که شدت نور تصویر زیاد شد ایزو را کاهش دهید. اگر از سه پایه استفاده نمیکنید ترجیحا سرعت شاتر دوربین را از 1/80 پایین تر قرار ندهید مگر اینکه قصد گرفتن عکسهای خاصی را داشته باشید.
از چه لنزی استفاده کنیم؟
استفاده از لنز تله فوتو در عکاسی تئاتر خیلی تاثیر گذار است.برای ثبت پرتره  های خاص از این نوع لنز ها استفاده خواهید کرد.اما اگر هم لنز تله فوتو ندارید نا امید نشوید. از بیشترین مقدار زوم لنزتان استفاده کنید. قسمتهای اضافی را میتوانید بعدا با نرم افزار های ادیت عکس حذف کنید.                                                              

نکته
فقط به فکر ثبت عکس پرتره نباشید. خلاق باشید... عکس خوب قرار نیست حتما پرتره باشد، استفاده از زاویه های خاص یا یک عکس عالی از کل صحنه میتواند خیلی جلب توجه کند.
 

                                                                   

عکس از مونا زارع

ثبت خلاقیت
هنگام عکاسی کاملا هشیار باشید. در صورت بوجود آمدن تقارن حتما آن را شکار کنید. عکس دارای تقارن و تناسب همیشه خوب بنظر میرسد. شاید بهترین عکسی که تا بحال دیده اید نباشد اما در هر صورت عکس خوب و قابل تحسینی خواهد بود.
 

                                                           

عکس از محسن بابازاده

 

اصول عکاسی از تئاتر

اصول عکاسی تئاتر 

اصول عکاسی تئاتر ، نور است .

وقتی از سوژه های متحرک و درمحیطی کاملا تاریک که فلاش در آن ممنوع است ، عکاسی کنید

 شما فقط یک فرصت برای گرفتن بهترین عکس ها دارید ، در این موقعیت بهترین کار چیست .

به دنیای عکاسی تئاتر خوش آمدید .

آماده سازی

قبل از این که خانه را ترک کنید باید برای مقدمات کار آماده شوید .

در ابتدا تعداد زیادی کارت حافظه ی خالی ، چند باتری اضافی و یک دوربین جایگزین با خود بردارید .

قدم بعدی برای آماده شدن این است که لباس مشکی و تیره بپوشید .

 این به شما کمک خواهد کرد تا با سایه ها ترکیب شوید و از کفش هایی راحت و بی صدا استفاده نمایید .

غذا و نوشیدنی به اندازه ی کافی بهمراه خود بردارید چون ممکن است کارتان کمی طول بکشد .

پس از هفته ها تمرین و برنامه ریزی ، گروه برای نمایش زنده ی روی صحنه برای مخاطبان آماده می شود .

نباید تصور کرد که به عنوان یک عکاس هیچ توجه ویژه ای به شما نخواهد شد .

در حقیقت شما ممکن است باعث بروز مشکلاتی شوید .

بنابراین بهتر است ، کارگردان یا مدیر صحنه را پیدا کنید و خودتان را به آنها معرفی کنید .

 در مورد ” قوانین ” از آنها سوال کنید بعنوان مثال: شما می توانید در حین اجرا به اطراف حرکت کنید یا خیر .

 استفاده از فلش و انتخاب لنز

در صحنه تئاتر میزان نور بسیار پایین است بنابراین استفاده از فلاش دوربین کار بسیار وسوسه انگیزی است .

اما قانون طلایی در طول اجرا  این است که ، مطلقا از فلاش استفاد نکنید… هرگز این کار را انجام ندهید .

دو دلیل وجود دارد .

اول این که افکت ها از بین می روند و دوم این که نتیجه آن تصاویری وحشتناک خواهد بود

گروه نورپردازی برای ساخت و طراحی نور و روشنایی صحنه هزینه و زمان زیادی را صرف کرده است .

کار شما این است که از این فضا بهترین استفاده را ببرید و عالی ترین عکس ها را بگیرید .

لنز سریع ، لنزی است که دیافراگم گسترده ای دارد .

۴f  خوب است اما ۲٫۸f  از آن بهتر است .

لنزهای تثبیت کننده ی تصاویر میتوانند مشکل لرزش دوربین را حل نمایند .

ولی تاری حرکت ، بزرگترین معضل استفاده از آنهاست .

هنگامی که سرعت شاتر را روی ۱/۱۰۰ ثانیه یا کمتر تنظیم می کنید چه اتفاقی می افتد .

در این حالت تاری حرکت را روی دست ها و پاهای بازیگر شاهد باشید .

پیش بینی حرکات بعدی بازیگر از جمله مهارت هایی است که شما بسیار سریع آن را یاد می گیرید .

تنظیمات دوربین وموقعیت عکاسی

 همیشه در حالت اولویت دیافراگم ، عکاسی می کنید و دیافراگم را تا آنجا که ممکن است باز می کنید .

سرعت شاتر را همیشه نگاه میکنم و بعد از گرفتن هر فرصتی ، آن را متوقف کنید IOS .

من همیشه با دو یا سه دوربین کار می کنم .

اولین دوربین روی یک سه پایه در مرکز تئاتر قرار دارد که بالاتر از صحنه است

آن از گروه های کوچک عکس می گیرد

در حالی که من برای گرفتن عکس هایی با نمای نزدیک ، به صحنه نزدیک میشوم .

دوربین سومی هم با یک لنز از زاویه ی دید وسیع برای پوشش تمام صحنه نیز دارم .

در واقع آن به یک ماشه زمان متصل است و هر ۱۵ ثانیه عکس می گیرد .

 در پایان…

کار عکاسی تمام می شود .

میتوان انتظار داشت از هر ۵ عکس ، یکی از آنها  دقیق و واضح باشد .

یا شاید نیمی از آنها ، عکس های خوب و قابل قبولی باشند .

هر چه زودتر تصاویر خود را آپلود کنید .

به صورت غیر قابل تصوری در هر زمان امکان ضربه خوردن و آسیب دیدن آنها وجود دارد 

درنهایت ، از آن لذت ببرید .

عکاسی تئاتر ، یک سرگرمی فوق العاده  و یک چالش واقعی حتی برای حرفه ای ترین افراد است .

این چالش را دنبال کنید و از تصاویر شگفت انگیز آن لذت ببرید .

 

عکاسی در شب2

تنظیماتی که در عکاسی شب باید آنها را رعایت کنید
در ادامه به تنظیماتی اشاره می کنیم، که در عکاسی شب به شما کمک خواهند کرد.
عریض عکاسی کنید
 

تا جای ممکن دیافراگم را باز بگذارید. اگر لنزهای Prime با دیافراگم باز ندارید ( مانند ۲۴mm یا ۳۶mm با f/1.4 ) می توانید از f/4 هم نتیجه خوبی بگیرید. در طول روز با لنزتان عکس بگیرید تا ببینید با دیافراگم باز چقدر عکستان واضح خواهد بود.

ISO بالا

حساسیت دوربین به نور را با بالا بردن مقدار ISO بیشتر کنید. اگر نور مهتاب باشد، نیاز ندارید از ۱۶۰۰بالاتر بروید. اما اگر در شرایطی کاملاً تاریک عکاسی می کنید می توانید تا ISO 3200 هم انتخاب کنید، تا ستاره هایی درخشان با کمی روشنایی در آسمان داشته باشید.

سرعت شاتر را تعیین کنید
 

 

 

مطمئن شوید که سرعت شاتر بالا تر از ۳۰ ثانیه نباشد، اگر سرعت شاتر بالا تر از ۳۰ ثانیه باشد ممکن است کمی از حرکت ستاره ها در عکس ثبت شود و از شفافیت آنها کم شود. با استفاده از Self Timer (تایمر خودکار) و یا شاتر سیمی/بیسیم از کوچکترین لرزش دوربین هنگام فشردن دکمه شاتر جلوگیری کنید.

رنگها را کنترل کنید

اگر تعادل رنگ سفید (White Balance) دوربین را در حالت خودکار قرار دهید، عکسهای شب شما به رنگ آبی خواهند زد.
 

 

                                       
 

دلیل آن این است که بر خلاف چشم شما که شب را سیاه و تا حدی تک رنگ می بیند، دوربین آسمان را همچنان آبی می بیند.

با عکاسی در فرمت Raw می توانید در مرحله ویرایش عکس این مشکل را برطرف کنید. همچنین می توانید برای بهبود رنگها در عکس مقدار تعادل رنگ سفید را به صورت دستی کمی گرم تر کنید (مقداری نزدیک به ۵۰۰۰K می تواند مناسب باشد) که در این صورت عکستان رنگهای طبیعی تری خواهد داشت.
 

                                        
 

در عین حال حواستان باشد تا زیاد مقدار تعادل رنگ سفید را افزایش ندهید. اگر اینکار را بکنید زمین به شکل غیر طبیعی ای به سمت زرد و قهوه ای تغییر رنگ خواهد داد، که از آن رنگ آبی که صحبت شد هم بدتر است.
آخرین نکات برای عکاسی در شب


در ادامه به نکات تکمیلی عکاسی شب اشاره خواهیم کرد.

برای عکستان برنامه ریزی کنید

 

اگر در شهر زندگی می کنید، بهتر است تا حد ممکن از چراغهای خیابان دور شوید. اگر نتوانید از این چراغ ها دوری کنید خواهید دید که این چراغ ها در عکس به شکل نور های زرد پر نور و نامطلوبی ثبت خواهند شد. برای نتیجه بهتر در حد امکان از فضای خیابانی دوری کنید.


قبل از عکس گرفتن فوکوس کنید

دوربین را از حالت فوکوس خودکار بردارید و روی بینهایت فوکوس کنید. کوچکترین لغزشی در این زمنیه می تواند فوکوس عکستان را با مشکل مواجه کند. بعد از گرفتن اولین عکس از طریق LCD دوربین فوکوس عکستان را بررسی کنید.


از محکم بودن پایه دوربین اطمینان حاصل کنید

از سوار شدن محکم سه پایه دوربین در مکانی ثابت اطمینان حاصل کنید، ترجیحاً سه پایه را بر روی زمین سنگی قرار دهید. این امر باعث می شود کوچکترین لرزش و تکانی به دوربین وارد نشود. اگر سه پایه محکمی ندارید کیف دوربینتان را از قسمت وسط سه پایه آویزان کنید تا به سنگین شدن آن کمک کند.


از کاهش دهنده نویز خود دوربین استفاده نکنید

کاهش دهنده نویز دوربین نورهای سفیدی ایجاد می کند، که باعث می شود سرعت شاتر شما دو برابر شود تا باز هم مقداری از نویز را کم کنید و نه همه آن را. این می تواند تأثیر مخربی روی زیبایی عکستان بگذارد. برای از بین بردن نویز ها از نرم افزارهای قدرتمند کامپیوتر مانند فوتوشاپ استفاده کنید.

 

 

 

عکاسی در شب

 تنظیمات دوربین برای عکاسی در شب

بیرون رفتن در شب و عکاسی در هوای تاریک یکی از هیجان ترین راه ها برای پیشرفتتان در شاخه های مختلف عکاسی است.

با عکاسی در شب می توانید دنیای دیگری را به نمایش بگذارید، و به عکس رضایت بخش تری دست پیدا کنید تا اینکه در طلوع و یا غروب عکاسی کنید و به نتیجه ای قابل پیش بینی برسید.
 

                          
 

خبر خوب این شاخه از عکاسی این است که به وسایل گران قیمتی نیاز ندارید. دوربین های حرفه ای DSRL قابلیت کاملی برای گرفتن این عکسها دارند، حتی ارزانترین و ابتدایی ترین آنها. حتی به لنز گران قیمتی هم احتیاج ندارید، تمامی لنز ها و دوربین های DSLR برای گرفتن عکسهایی روشن و رویایی مناسب هستند.

عکاسی در شب، عکاسی از پشت دوربین با دیدن صفحه ای تاریک و حدس زدن کادر نیست. برای شروع از ماه کامل استفاده کنید تا فضای نسبتاً روشنی داشته باشید و بتوانید کادر بندی کنید.
 

                        
 

نور ماه، نوری طبیعی، سفید و بزرگ است که قسمت بزرگی از زمین را روشن میکند. برای شروع مکان مورد علاقه تان را انتخاب کنید که با ماشین بتوانید به راحتی به آنجا بروید و پیاده روی زیادی لازم نداشته باشد.

دوربین را روی سه پایه بگذارید، و آن را در حالت دستی تنظیم کنید تا بتوانید کنترل بیشتری روی تنظمیات دوربین داشته باشید، و مقدار دیافراگم را باز انتخاب کنید (برای مثال f/4).

همچنین برای روشن شدن عکس باید ایزوی بالایی انتخاب کنید (مانند ISO 800) و سرعت شاتر هم باید چیزی نزدیک به ۳۰ ثانیه باشد تا عکستان نور لازم را داشته باشد. شاتر را با استفاده از یک کنترل از راه دور فشار دهید تا از داشتن عکسی با جزئیات و روشنایی بسیار بالا شگفت زده شوید.
 

                                
 

اگر به دنبال یک عکس کیهانی واقعی هستید، در شب های تاریک از آسمان عکس بگیرید. در شبهایی که ماه خیلی در آسمان پیدا نیست نور بسیار کمتری خواهید داشت اما می توانید با بالا بردن مقدار ایزو این تاریکی را جبران کنید.

مقدار ایزو ۳۲۰۰ را انتخاب کنید. با این کار در عکستان می توانید هزاران ستاره را ثبت کنید، اما از دوربین انتظار نداشته باشید تا تمامی جزئیات را نشان دهد!

وقتی می خواهید عکسهایتان را با استفاده از کامپیوتر ویرایش کنید بیم استفاده از نرم افزار های کاهش دهنده نویز را نداشته باشید و از آنها استفاده کنید. اکثر نرم افزارهای تبدیل فرمت RAW مثل Adobe Camera Raw قدرت قابل ملاحظه ای در زمینه کاهش نویز عکس دارند. با استفاده از Luminance در Adobe Camera Raw می توانید به راحتی و با خیال راحت نویز را کاهش دهید بدون اینکه از جزئیات عکستان چیزی کم شود.

کم کردن نویز را در دو مرحله امتحان کنید: یک بار روی فایل با فرمت Raw و یک بار دیگر در Photoshop CS با استفاده از ابزار Noise Reduction، که به شما این امکان را می دهد که در کانال های رنگی مجزا مقدار نویز را کنترل کنید. گاهی متوجه می شوید که یک کانال رنگی خاص نویز بیشتری تولید کرده است.

اگر Noise Reduction در Photoshop هم شما را راضی نکرد، می توانید دفعه بعد که خواستید عکس بگیرید یک عکس تاریک بگیرید و آن را از عکسهای بعدی کم کنید.

فایل عکس تاریک و عکسی که می خواهید آن را ویرایش کنید را در Photoshop اجرا کنید. عکس تاریک را در لایه ای بالای لایه ای که می خواهید ویرایش کنید کپی کنید و نوع لایه را به Difference تغییر دهید.

ممکن است در تجربه اول عکاسی در شب موفق نباشید، اما بعد از کسب کمی تجربه و درک بیشتر از عکاسی در شب، این سبک عکاسی می تواند برایتان بسیار پربار باشد. با تکنیک های خوب و مهارت خوب در ویرایش عکس می توانید عکسهای خارق العاده ای خلق کنید.