عکاسی مفهومی واقعا چیست؟

زمانی که به افراد می‌­گویم که ” این عکس یک اثر مفهومیست ” برخی می­‌پرسند ” یعنی چه ؟ ”

۱Nikon D5500 – f/4.5 – 1/250s – iso 1000

عکاسی مفهومی در اکثر مواقع یک ایده تخیلیست و به‌نظر غیر واقعی می‌­آید. البته برخی عکاسان، آثاری ثبت می­‌کنند که الزاماً تخیلی نیستند؛ آن‌ها با تغییردادن برخی نکات تصویر، به بزرگنمایی واقعیت می­‌پردازند. عکاسی مفهومی شغلیست که بذر آن یک مفهوم یا ایده است، این درحالیست که در عکاسی روزمره، عکاسی با انتخاب یک تصویر یا مکان آغاز می­‌شود.

 

 

در عکاسی مفهومی شما با یک ایده شروع می‌­کنید، در این مرحله شما باید بیاندیشید که عکس نهایی را چگونه می­‌خواهید، موضوعش چه باشد و یا چه چیزی را نمایش دهد؟

هنرمندان مفهومی

هنرمندان مفهومی نیز به همین روش عمل می­‌کنند. مجسمه سازان ایده‌ای از آنچه می­‌خواهند بسازند را در ذهن می‌پرورانند و با پیاده‌سازی تکنیک‌هایی خاص، محصولی را می‌سازند که الزاماً با الگوی اولیه تطابق ندارد. بیشتر نقاشان انتزاعی هم از همین روش پیروی می‌کنند.

هیچ دلیلی ندارد که عکاسان نتوانند به این شیوه کار کنند!

اگر شما هم چنین سبکی را دوست دارید، باید به‌همین روش عمل کنید. همه چیز به تصورات و تجسم شما بستگی دارد، برای حرفه‌ای شدن در این ژانر، کافیست رویاپرداز خوبی باشید!

آشنایی با ماجرای عکاسی مفهومی در ایران

 

آشنایی با ماجرای عکاسی مفهومی در ایرانReviewed by دیدنگار on Aug 2Rating: 5.0عکاسی مفهومی در ایران ⭐️

 conceptual photography پشت پرده هر سبک عکاسی، رازهایی نهفته است که کشف آن‌ها برای بسیاری ... عکاس مفهومی عکاسان مفهومی عکاسی مفهومی به انگلیسی مقاله عکاسی مفهومی تعریف عکاسی مفهومی عکاسی مفهومی در ایران

عکاسی مفهومی در ایران

پشت پرده هر سبک عکاسی ، رازهایی نهفته است که کشف آن‌ها برای بسیاری از علاقه‌مندان به یک سرگرمی و هدف دائمی مبدل شده است!

از همان ابتدای اختراع دوربین، هنرمندان از آن به‌عنوان وسیله‌ای برای نشان دادن یک واقیت اشتباه یا ایده مفهومی استفاده می­‌کردند. یکی از اولین عکس‌های این چنینی متعلق به Hippolyte Bayard است که در سال ۱۸۴۰ ثبت شده است. اسم این اثر سلفی مرد مرده می­‌باشد که از اولین نمونه‌های عکاسی مفهومی به‌شمار می‌آید.

 

 

اولین عکاس مفهومی

هرچند که لفظ ” عکاسی مفهومی ” در دهه ۱۹۶۰ میلادی برای اولین بار به‌کار برده شد، اما هر استفاده‌ای از عکاسی که مفهومی را برساند و یک جنبش مفهومی ایجاد کند، در این دسته عکاسی قرار می‌گیرد.

اما عکاسی مفهومی چیست؟

آیا تا به حال درباره آن شنیده‌اید یا تلاش کرده‌اید که چنین عکس هایی بگیرید؟

هنرمندانی که در این زمینه کار می­‌کنند چه کسانی هستند؟

در کشورمان ایران چه کسانی کار عکاسی مفهومی می­‌کنند؟

 عکاسی مفهومی یکی از زیر شاخه‌های عکاسی است که از هرشخصی بپرسید، تعریف متفاوتی به‌شما ارائه می‌‌دهد!

این اتفاق به نوعی ماهیت هنر است که از اول بوده و و تا زمانی که انسان‌های هنرمند فعالیت می‌کنند، وجود خواهد داشت. اگر بخواهیم درباره‌ی تاریخچه مدرن عکاسی مفهومی صحبت کنیم، باید به این نکته اشاره کنیم که که حدود ده سال است که مردم به‌صورت حرفه‌ای درزمینه عکاسی مفهومی فعالیت می‌کنند.

عکاسی مفهومی به عنوان یک شکل هنر

عکاسی مفهومی به عنوان یک شکل هنر

به عنوان یک شکل هنر، این ژانر عکاسی هیچ وقت به خوبی تعریف نشده است. این ژانر نخستین بار در دهه ۱۹۶۰ به عنوان راهی برای هنرمندان جهت ثبت روند سایر هنرهای غیر عکاسی مانند هنرهای نمایشی یا مجسمه سازی شروع به ظاهر شدن در هنر کرد، و آنها هنرمندان مفهومی در نظر گرفته می شدند. در آن زمان، عکاسی مفهومی به عنوان نمایش ضعیفی از استعدادهای هنری دیده می شد، چون تولید هنر عکاسی با کیفیت بر اساس توانایی های تکنیکی قضاوت میشد، و نه داستان پشت تصویر. با این حال زمانه تغییر کرده است، و عکاسی مفهومی به عنوان یک شکل هنر به شدت مورد تحسین واقع شده است.

«پناهگاه» EOS 5D Mark III, EF50mm f/1.4 USM lens, f/1.4, 50mm, 1/250sec, ISO100 by، اثر فلورنتینا امون

نحوه کار

اکثر عکس های مفهومی از ترکیبی از تکنیک ها برای انتقال پیام خود استفاده می کنند، از استفاده از یک استعاره بصری گرفته تا حالت عکس. هنر و عکاسی مفهومی بر روی ناخودآگاه انسان تاثیر می گذارد، و هنرمندان از تصاویری استفاده می کنند که می دانند باعث ایجاد واکنش ها و ارتباطات احساسی از جانب بیننده می شوند. بعضی از عکاسان از نمادهای شناخته شده جهانی در کار خود استفاده می کنند، مانند استفاده از رنگ سفید برای نشان دادن پاکی و خلوص، یا تحت تاثیر قرار دادن عمدی ابهام و ذهنیت تفاسیر افراد برای پیشبرد گفتگو و بحث در مورد کار آنها. پس خوب است که عکاسانی که این ژانر را انتخاب می کنند، واقعا درک کنند که انسان ها چگونه اطلاعات و تصاویر را پردازش می کنند، چون تنها در این صورت است که می توانند اثری ایجاد کنند که آنها را به سطح عمیق تری می رساند.

اما این بدان معنا نیست که مهارت های تکنیکی مهم نیستند. اگرچه ماهیت عکاسی مفهومی در ایده نهفته است، اما درک عکاسی پایه در ارائه مهم است. استفاده ماهرانه از نور، سایه ها، و تکنیک های تصویربرداری و پس پردازش می تواند تا حد زیادی پیامی را که یک عکاس سعی دارد انتقال دهد تقویت کرده، و به ایجاد یک پاسخ مورد نظر از جانب مخاطب کمک خواهد کرد.

نویسنده: مونا تئو (Mona Teo)

 

آموزش شروع کار با عکاسی مفهومی

 

عکاسی مفهومی دقیقا چیست؟ عکاسی مفهومی را می توان به عنوان یک ژانر از عکاسی فاین آرت در نظر گرفت که یک ایده را نشان می دهد، و قبل از هر چیز دیگری بر روی مفهوم عکس تمرکز می کند. هر تصویری می خواهد پیامی را به بیننده منتقل کند، چه یک تفسیر اجتماعی باشد، چه یک اعتراض عاطفی، و چه یک بیانیه سیاسی، که این یا از طریق عکس های خوب گرفته شده در صحنه یا تکنیک های پس پردازش به دست می آید.

«آزادی» EOS 5D Mark III, EF50mm f/1.4 USM lens, f/5, 50mm, 1/640sec, ISO250، اثر فلورنتینا امون (Florentina Amon)

یکی از اولین معرفی های جهان در زمینه عکاسی مفهومی، سلف پرتره ایپولیت بایارد (Hippolyte Bayard) به صورت عکسی با عنوان «مرد غرق شده» در سال ۱۸۴۰ بود. این عکس نمادین پاسخی به عدم به رسمیت شناختن او به عنوان یکی از مخترعان اصلی عکاسی بود، و داستان این که او چطور به دلیل بی عدالتی دولت فرانسه «خودش را غرق کرد» را بیان می کند. امروزه، عکاسی مفهومی دو استفاده اصلی دارد، به عنوان یک روش یا به عنوان یک شکل هنر. این نوع عکاسی بسیار خیال پردازانه است، بنابراین اغلب به ایجاد تصاویری می انجامد که واقعیت های تحریف شده را به تصویر می کشند.

مهم است توجه داشته باشید که هدف عکاسی مفهومی، مانند عکاسی منظره یا انتزاعی، ایجاد تصاویر عالی و بی نقص نیست. اگرچه مسلما اثر نهایی باید سطح مشخصی از زیبایی شناسی داشته باشد، اما هدف نهایی آن ترسیم یک تصویر در ذهن بیننده است، تا آنها را به تفکر وادارد و تفسیرهای شخصی آنها را پرورش دهد.

«بازگشت» EOS 5D Mark III, EF50mm f/1.4 USM lens, f/1.4, 50mm, 1/200sec, ISO200، اثر فلورنتینا امون

عکاسی مفهومی به عنوان یک روش

به عنوان یک روش، عکاسی مفهومی در مورد ایجاد تصاویری است که متناسب با یک مفهوم هستند، مانند عکاسی تبلیغاتی یا آرشیوی، که در آن تصویر نهایی با یک مفهوم از پیش تصور شده ارتباط برقرار می کند و به عنوان یک «صحنه نمایش» برای ایده ها مورد استفاده قرار می گیرد. به عنوان مثال، یک تصویر از یک مرد در زیر یک کوه قند برای هشدار در مورد خطر مصرف قند، یا شخصی که زیر یک آبشار ایستاده تا آن حس تازگی را نشان دهد که با یک مارک خاص دستمال مرطوب می توان تجربه کرد.

«ابرها در آسمان» EOS 5D Mark III, EF50mm f/1.4 USM lens, f/2.2, 50mm, 1/40sec, ISO400، اثر فلورنتینا امون

عکاسی مفهومی چیست ؟ 2

همانطور که یک عکاس مفهومی تماشاگران را تحت تأثیر قرار می دهد، او همچنین می تواند یک
روش ظریف و مبهم تر برای گفتن به داستان استفاده کند. شوک ممکن است حتی بیشتر باشد،
اگر از ابتدا مشخص نیست.همانطور که می توانید تصور کنید، عکاسی مفهومی یک موضوع
فریبنده است و دارای نکات، تکنیک ها و روش های بیشتری برای گفتن داستان است.هیچ
هنرمندی در جهان نمی تواند در مورد چگونگی انجام کارهای خود به آن ها توضیح دهد یا
آموزش دهد. یکی از اهداف اصلی هنر این است که راه رویکرد خودتان  را پیدا کنید،.
این برای عکاسی مفهومی دو برابر می شود.

۱- ترکیب بهترین ابزار شما در عکاسی مفهومی است

 ۲- زیبایی شناسی خود را انتخاب کنید.

۳- تخیل کامل خود را  به چالش بکشید.

 

راهنمایی های عکاسی مفهومی:

یاد بگیرید برای ساختن داستان و استفاده از آنها در همه زمان ها را.

ضروری است که شما با مدل هایی کار کنید که مشتاق همکاری با شما هستند و احتمالا یک
چشم انداز را نیز به اشتراک می گذارند.

افرادی که دچار اضطراب هستند، به شما آسیب می رسانند، حتی اگر آنها دوست هستند که
به شما کمک کنند.

تاکید برجسته بر یک شخصیت یا احساسی بهتر است با نورپردازی چشمگیر انجام شود،
بنابراین یاد بگیرید چگونه از آن بهره مند شوید.

گاهی اوقات، کلید گفتن داستان شما، فضای مناسب است.

اگر شما نمیتوانید مدل پیدا کنید، خودتان باشید. این قطعا مجموعه ای از مزایا و معایب خود را دارد.

فیلم ها، کتاب ها و سایر هنرهایی که دوست دارید می توانند به خوبی بهترین منبع الهام باشند. این احتمالا در وهله اول شما را به هنرتبدیل کرد.

از آنجا که هیچ محدودیتی برای اینکه چگونه یک عکس مفهومی می تواند وجود داشته باشد، شما باید خود و مدل های خود را از مناطق راحتی خود را فشار دهید.

هنگام انتخاب تصویر “یکی” تصمیم بگیرید، و همیشه در جریان کار خود نظم داشته باشید.

چند کلمه یا جملات را در مورد ایده های پروژه مفهومی عکاسی خود بنویسید. چرا این موضوع خاص را انتخاب کردید، توضیح دهید که چه کاری انجام دادید، و غیره …

 

عکاسی مفهومی چیست؟

عکاسی مفهومی یک نوع عکاسی است که یک ایده را نشان می دهد.
عکس های تصویری از زمان اختراع رسانه ای ساخته شدند.
عکس مفهومی یا کانسپچوال به عکسی گفته می‌شود که هدف عکاس از آن، معمولا بیان
مفهومی خاص با کمک عناصر تصویر است.
عکس مفهومی باید بیننده را به تفکر وا دارد و معمولا هدف و پیام بر اساس رای ببیننده است.

این جنبش  هنری در عکاسی (هنر مفهومی) در اواخر دهه ۱۹۶۰ و اوایل دهه ۱۹۷۰ اغلب عکاسی
را برای اجرای اسناد، مجسمه سازی کوتاه مدت و یا اقدامات درگیر می کرد. هنرمندان خود را به
عنوان عکاسان توصیف نکرده اند، به عنوان مثال، ادوارد روسچا گفت: “عکاسی فقط یک زمین
بازی برای من است  

 من عکاس نیستم.
امروز این اصطلاح برای توصیف یک روش یا یک ژانر استفاده می شود.

به عنوان یک روش در عکاسی، “مفهوم”  پیشقدم  است و اگر عکاس خوب اجرا کند و موفق باشد،
پیام به اسانی قابل فهم در تصویر است. این اغلب در تبلیغات و تصویرگری دیده می شود که در
آن تصویر ممکن است یک عنوان یا عبارت فراخوانی را با آن همراه کند برداشت مخاطب از
عکس های مفهومی متفاوت است.

البته یک مشکلی که برای هر عکاس مفهومی پیش می آید اینست که درک مفاهیم استفاده شده
و حدس زدن معنای آنها برای هر مخاطبی امکان پذیر نباشد.در نتیجه تلاش جهت درک مفاهیم
توسط مخاطب یک چالش مهم برای عکاس مفهومی است.عکاس ها می خواهند مخاطب نهایت
درک ذهنی خودش را از عکس داشته باشد. آنها می خواهند مخاطب احساسات زیادی را ایجاد کنند.

عکاسی مفهومی به عنوان یک ژانر

اصطلاح “عکاسی مفهومی” برای توصیف یک ژانر ممکن است به استفاده از عکاسی در هنر مفهومی
یا عکاسی هنر معاصر اشاره کند. در هر دو مورد این اصطلاح به طور گسترده ای مورد استفاده قرار نمی گیرد و یا به طور مداوم استفاده می شود.

عکاسان مفهومی کوشش نمی کنند که حتما آثارشان زیبا باشد و یا حتی  به چشم زیبا بیاید.
عکاسی مفهومی می بایستی ساده باشد یا حتی در برخی موارد عمدا زشت ارائه می شود تا
ایده از خلال تصاویر بیان شود.

به نظر می رسد که ایده های عکاسی مفهومی هرگز به رسمیت شناختن کافی نیستند و در بعضی
از رده های دیگر بسته بندی می شوند و یا به عنوان چیزی فراتر از زندگی روزمره دیده می شوند
اما در بلندمدت به هیچ وجه مورد توجه قرار نگرفته اند.مطمئنا مهمترین چیز برای
عکاسی مفهومی انتزاعی است، اما اولویت برای یک عکس مفهومی، بیان و تأکید بر یک ایده خاص است.

از طریق این ایده هایی که تصاویر مفهومی به معنی بدست می آورند و اصطلاح “مفهومی” را بدست می آورند، از طریق آنها هنرمندان احساسات خود، و یا حتی اظهارات سیاسی، و حتی نقد اجتماعی را بیان می کنند.

آنها ابزاری هستند که مفهوم آن را به روان مخاطب می رسانند و با استفاده از نمادها بصری که یک تصویر مفهومی را به وجود می آورند.اما عکاسی مفهومی همواره چنان واضح نیست که ممکن است مردم باور داشته باشند

عکاسی صنعتی تبلیغاتی

عکاسی صنعتی تبلیغاتی یکی از خدماتی ترین رشته‌های عکاسی است. در این رشته نه تنها باید حداکثر تسلط به تئوری و تکنیک را داشته باشیم بلکه به بسیاری از وسائل، علاوه بر دوربین احتیاج پیدا خواهیم کرد، از فون‌های رنگی تا میزهای مخصوص کار از وسائل جنبی نورپردازی‌های پیچیده تا سه پایه و پانتوگراف‌های بزرگ و از همه مهمتر استودیوهای عظیم و مملو از وسائل نورپردازی فقط بدرد عکسبرداری‌های صنعتی- تبلیغاتی میخورند.
هر گونه عکسی که در خدمت معرفی، تبلیغ و یا فروش تولیدات یا کالائی باشد، عکاسی صنعتی- تبلیغاتی بحساب میاید. یکایک مواد غذائی‌ها، انواع وسائل زندگی، هر نوع مبلمان و ماشین چه با حضور انسان چه بدون مدل در زمره عکس تبلیغاتی است. خطوط تولید، کارخانه‌های صنعتی و فنی در مراحل و زوایای مختلف عکاسی صنعتی محسوب میشوند. معمولاً این نوع عکاسی یک سفارش دهنده نیز دارد: صاحبان صنایع، ارگانهای دولتی، بخشهای اقتصادی و بازرگانی، روابط عمومی‌ها و سازمانهای تبلیغاتی و در ضمن گرافیست‌ها و طراحان صنعتی- هنری، همه و همه سفارش دهنده و محتاجان و علاقمندان عکاسی صنعتی- تبلیغاتی هستند.

با توجه و دقت میتوان عکاسی تبلیغاتی را آسانتر سر و سامان داد:
در ضمن، عکاسی تبلیغاتی ممکن است همراه با مدل جاندار( انسان یا حیوان ) باشد در این مواقع نه تنها نمیتوان سوژه‌ی اصلی را که یک سوژه تبلیغاتی است فدای جذاب‌تر شدن مدل زنده کرد بلکه بر عکس مدل زنده باید مانند هر وسیله یا تکنیک دیگر نیز در خدمت سوژه اصلی باشد.

هر چه عکاس تبلیغاتی تجربه و اطلاعات بیشتری درباره‌ی سفارشات حرفه‌ی خود داشته باشد موفق‌تر و صاحب‌نام تر خواهد بود. تسلط و در اختیار داشتن وسائل و فضای مورد لزوم، رمز موفقیت عکاسان صنعتی است.

برای مسلط شدن به عکاسی تبلیغاتی باید تمرینات و درسهای این رشته را در رابطه با ابعاد سوژه‌ی مورد نظر تقسیم بندی کرد. هر دانشجو باید بداند که اگر سوژه‌ی مورد نظر یک فضای شش متری دکور در پس زمینه‌ی خود دارد چه وسائل چه لنز و دوربین و چه نوع چراغهائی لازم است. این یک فکر کودکانه و غیر حرفه‌ای است اگر فکر کنیم میتوان با یک فلاش دستی و دوربین 135 عکس حرفه‌ای انداخت.

دانش و تمرینات ضروری در عکاسی صنعتی تبلیغاتی

1- یاد گیری و کاربرد نور و موارد مصرف هر کدام (اسپات- مستقیم- نرم)

2- کار با مقوای خاکستری 18٪ و یادگیری محاسبه‌ی حرفه‌ای نورپردازیها شناخت کامل کنتراست و هارمونی نور در رابطه با سوژه‌های تبلیغاتی.

3- شناخت کامل دوربین بزرگ و لنزهای آن در رابطه با نوع سوژه.

4- دانش شناخت فیلم‌های موجود- رنگ- کنتراست و ظهور آنها.

5- دقت و توجه کامل، به خواسته و سلیقه‌ی سفارش دهنده و نوع و محل مصرف عکس شما.

6- نوآوری و عدم کپی برداری از نمونه‌های مشابه با مطالعه‌ی کارهای بقیه عکاسان.

7- تمرین و سعی در گروهی کار کردن با طراحان و گرافیست‌های حرفه‌ای صنعتی- تبلیغاتی
 

عکاسی تبلیغاتی 2

بسیاری از عکس هادر شاخه های مختلف عکاسی مثل عکاسی صنعتی تبلیغاتی ،عکاسی خبری ،عکاسی طبیعت ونیز دیگر شاخه ها از این مقوله اند. در این گونه عکاسی عکاس صنعتگری است که می تواند دقیق و زیبا عکاسی کند و بسیاری از ذوق ها این گونه عکس ها را می پسندند و از دیدن آن ها لذت می برند.
برای این گونه عکس ها متخصصان هر رشته تا حدود زیادی می توانند تعاریف یک عکس خوب را بیان کنند.
اما آن جا که عکاسی به عنوان هنر مطرح می شود تعریف دقیق دادن از عکس خوب اگر ناممکن نباشد کار دشواری است.آن جا که عکاسی را همطراز شعر ناب می شناسیم همان قدر که تعریف دادن از شعر مشکل است عکاسی را هم نمی توان توضیح داد.

شانس و موفقیت عکاسان در رشته‌ی تبلیغاتی بیشتر مربوط به نیروی فکری و کمکی است که باعث دلگرمی و نجات آنها خواهد شد. طراحان هنری، مدیران فروش و گرافیست‌ها نیروی نجات بخش عکاس تبلیغاتی هستند. بیشتر مواقع طراحی دکور- چیدمان وسائل و از همه مهمتر زاویه‌ی دید شیئی مورد نظر را آنها انجام خواهند داد و عکاس وظیفه سنگین و حرفه‌ای نورپردازی، انتخاب فیلم و لنز مناسب را بعهده دارد. در دنیای حرفه‌ای عکاسی تبلیغاتی حداقل چهار نفر در خلق یک اثر شرکت دارند.
عکاسی صنعتی  یعنی جایی که عکاسی صرفا صنعت است و حتی چشم انسان هم برای انتخاب لحظه عکاسی دخیل نیست .

1-ماهواره ای که از فضا دقیق ترین تصاویر را به زمین مخابره می کند.در این نوع عکاسی همه چیز طبق فرمول و حساب شده انجام می شود. این جا عکاسی صرفا علم است و صنعت است و البته کاربرد خودش را دارد و بسیار مفید است. یا نوع دیگر آن عکاسی از طریق میکروسکوپ یا تلسکوپ و غیر آن برای مقاصد پژوهشی .

2-جاهای دیگری هم هست که انسان مستقیما در عکاسی دخل و تصرف دارد اما این دخل و تصرف او مانند دخل و تصرف یک صنعتگر در کار صنعتی اش است .مثل دخل و تصرفی که یک تراشکار برای تراشیدن قطعه ای به کار می برد یا کاری که قالیباف پای دار قالی انجام می دهد. در این گونه عکاسی محصولی تولید می شود که مفید است و ارزشمند است و چه بسا زیباست اما یک کار صنعتی انجام شده و عکاس به عنوان یک صنعتگر مطرح است .


 

عکاسی تبلیغاتی

 در این روزها عکاسی تبلیغاتی را  شاخه بسیار جذابی از عکاسی نام میبرند  به همین دلیل عکاس باید بتواند درباره آن تفکرنماید وبا ایده های خلاقانه و سلایق خود را در عکس پیاده سازد . اگرعکاسی تبلیغاتی را  با دیگر حوضه‌های  عکاسی مقایسه کنیم می‌بینیم که تقریباً در هیچ یک از شاخه‌های عکاسی به اندازه عکاسی تبلیغاتی نظرات سفارش دهنده در کار دخیل نیست.پس باید در عکاسی تبلیغاتی با مشورت و در میان گذاشتن نظرات عکاس و مشتری و افراد ذیح صلاح و با توجه به این نکته مهم ، عکاسان  می‌توانند از کار خود لذت ببرند که عقاید کارفرما را در ذهن خود به دقت آنالیز کنند، نقاط ضعف و قوت نظرات وی را بررسی نمایند و با توجه به هدف نهایی کار، بعد از تصمیم گیری صحیح با استفاده از زبان تفاهم آمیز، تا حد امکان تفکر و سلیقه خود را به وی منتقل کنند و بعد از جلب موافقت وی عکسی بگیرند که ناشی از برآیند تفکرات کارشناسانه و نگاه زیبا شناسانه باشد.

عکاسی صنعتی به شاخه ای از عکاسی گفته می شود که وظیفه آن به نمایش گذاشتن دقیق و کامل و باکیفیت محصولات تولید شده می باشد ٬ در این شاخه از عکاسی ،عکاس با استفاده از تجهیزات مناسب و انتخاب نورهای دقیق و کامل تلاش می کند تا حد امکان تصوری با کیفیت و دقیق از محصول را ثبت کند که در آن تمامی خصوصیات ظاهری آن به نمایش گذاشته شود.دیده شدن! عکس مهمترین و موثرترین عنصر تبلیغاتی محسوب می شود.
عکاسی تبلیغاتی و عکاسی صنعتی زبانی عمومی و قابل فهم برای همه اقشار ، از هر طبقه و سن و سال و ملیتی است ، زبانی که نیاز به ترجمه و توضیح ندارد و خود گویای همه چیز است : زبانی صریح و سریع!و به کالای تولیدی را با بهترین شکل به نمایش می گذارد .و زیبایی مجذوب کننده ای را به آن می بخشد و طرفداران زیادی را جذب خود میکند .

عکاس صنعتی وظیفه اش این است که نمای کاملی را از کالا برداشت کرده و جهت ارائه به مشتری یا کارفرما ارائه کند، در این شاخه همانگونه که بیان شد هدف تنها یک چیز است: نمایش کامل و واضح محصول از زوایای مختلف و زیبا . در این میان بعضی از عکاسان صنعتی سعی می کنند با طراحی دکورهای ساده منطبق با کاربردهای کالای مورد عکاسی کمی جنبه کاربردی ترجای دادن منطقی عناصر تجسمی در فضای مورد نظر ، در سطح دو بعدی یا سه بعدی ترکیب بندی یا کمپوزیون می گویند .پس به یاد داشته باشید در عکاسی تبلیغاتی همیشه  تفاوتها در ذهن می مانند ، نه برتری ها!اما این تفاوت ها باید چشم نواز باشند نه آزار دهنده . 

در این میان بعضی از عکاسان صنعتی سعی می کنند با طراحی دکورهای ساده منطبق با کاربردهای کالای مورد عکاسی کمی جنبه کاربردی تر به عکس داده و عکس را از آن سادگی آزاردهنده عموم عکسهای صنعتی نجات دهد ُ که بعضا بسیار سودمند واقع می شود و جذابیت بصری عکس را دو چندان می کند و گاه با اکمی اغراق و بی تجربگی دکور بر سوژه غلبه می کند و خود را در عکس بیشتر به رخ می کشد ُ که این امر به تجربه یک عکاس صنعتی بر می گردد که تا چه میزان و چگونه دکور پس زمینه را تهیه و اجرا کند که به جذابیت کالا کمک کند ضمن اینکه خود دکور در حاشیه قرار داشته باشد .

عکاسی به عنوان صنعت یعنی نوعی از عکاسی که انسان و تفکر و اندیشه اش هیچ گونه دخل وتصرفی در آن ندارد یا اگر دارد این اندیشه و تفکر صرفا جهت سامان دادن به عکس بر اساس اسلوب و روش های آزموده شده است و بدین منظور که عکس به جهت تکنیک مشکلی نداشته باشد.نوردهی یا نورپردازی درست باشد کادربندی بر اساس معیارهای شناخته شده صحیح باشد واز این قبیل موارد …

 

تاریخچه عکاسی تبلیغاتی 3

ویلیام برن باخ مدیر هنری برجسته آن سال ها در سال ۱۹۴۷ چنین می گوید: « تبلیغات دراصل متقاعد کنندگی است و متقاعد کنندگی نمی تواند یک علم باشد ،‌ بلکه هنر است . » عکس های سال های پس ازجنگ همواره با شعاری سیاسی همراه بودند که با روحیه سیاسی اجتماعی همان سال ها تدوین می شد . شعارهایی اغلب بر اساس سیاست های جنگ سرد . با آنکه تأکید بر ساخت هنرمندانه عکاسی بسیار بیشتر از سال های ۲۰ و ۳۰ بود لیکن شکل تازه ای از هنر را در نظرمی آورد که برخوردار از دستور زبانی مشخص و توانایی بیانگری بود والتر نورنبرگ عکاس تبلیغاتی در سال ۱۹۴۰ چنین نوشته است : « عکس تبلیغاتی باید ایده داده شده را به فرمی ملموس ترجمه کند – آن چنان که برای بیننده کاملاٌ آشکار باشد و نمایانگر موضوع مورد فروش . »

وی چنین ادامه می دهد : «‌ این مسئله به شکلی تلویحی بیانگر چهار ملاحظه مهم است ، نخست اینکه نباید تجربه حسی را با ادراک رومانتیک اشتباه گرفت . گاهی چنین چیزی رخ می

دهد چرا که رمانتیسم باعث می شود تجربیات حسی برای متوسط مردم راحتتر قابل درک باشد و دوم آنکه بیان را نباید با توضیح اشتباه گرفت . توضیح دادن به معنای تبیین نمودن است . لیکن بیان کردن به معنای قابل درک نمودن تجربیاتی شخصی است . این بدان معناست که عکاس – اگر هنرمند باشد – باید از جزئیات پنهانی که می خواهد نشان دهد آگاه باشد و آن را برای نظاره گر بیان کند. به طوری که بیننده موضوع عکس را به همان شکل بفهمند وحس کند .
سوم این که واکنش مردم به یک اثر هنری غیرقابل محاسبه است و رویدادی از پیش تعیین شده وجود ندارد.

چهارم ،‌ در اثرهنری فرم و محتوا همچون یک واحد یگانه در می آید و چنان به هم پیوسته اند که غیرقابل تفکیک می شوند . فرم بخشی ذاتی از بیان هنری است . » چنین ایده ای که ریشه هایش از دهه های ۱۹۳۰ اندک اندک تا سال های دهه ی ۱۹۶۰ بر این باور تأکید داشتند که مضمون یک آگهی تبلیغاتی سبب ترغیب مشتری به خرید می شود و نه فرم آگهی و همین تغییر نگرش سبب توجه بسیاری در رابطه میان متن و تصویر موجود در آگهی شد چرا که بر مبنای تجربه عمومی ،‌ مخاطب در مواجهه با آگهی شامل عکس و متن ابتدا نگاهی گذرا به عکس می اندازد سپس متن را می خواند و درنهایت با دقتی بیشتر به تصویر باز می گردد.

تاریخچه و اهداف انجمن عکاسان تبلیغاتی و صنعتی ایران
تا سالهای میانی دهه شصت ، تعداد افرادی که در کشور به حرفه عکاسی تبلیغاتی و صنعتی مشغول بودند از تعداد انگشتان یک دست فراتر نمیرفت که در بین آنها به چهره های پر افتخاری بر می خوریم که خداوند را شکر همگی هنوز مشغول کار هستند ، این همکاران چه آنانی که این حرفه را بصورت آکادمیک و علمی و چه آنانی که به صورت تجربی فراگرفته بودند همگی عکاسان خود ساخته و خود باور هستند که در تمامی این سالها بدون هیچ گونه حمایت از طرف مدعیان، خود گلیم عکاسی تبلیغاتی و صنعتی را از آب بیرون کشیده اند. تا پایان جنگ تحمیلی ، یعنی ۱۳۶۷ ، سرد بودن بازار و نرخ جهانی نفت و داغ بودن بحث صادرات و بازار یابی برای کالاهای ایرانی، زمینه را برای عکاسان تبلیغاتی و صنعتی مهیا ساخت تا بخشی از بازار تولید تبلیغات را به سمت خود جذب کنند.از این رو تعداد انگشت شمار دیگری عکاس تبلیغاتی و صنعتی وارد گود شدند و همان رقابت مختصر زمینه را برای تولید کیفی تصویر فراهم آورد.
در همین سالها صنعت لیتوگرافی دیجیتال و ماشین های اسکنر هم پا به عرصه تبلیغات و چاپ کشور گذاشت ، لیتو گرافی سنتی دیگر جواب گوی کیفیت و سرعت مورد نظر طراحان گرافیک و عکاسان نبودند ، در ضمن با پیشرفته شدن مرحله لیتوگرافی و آماده سازی برای چاپ و همچنین تغییر در نگاه چاپخانه ها به کیفیت چاپ جهت رقابت در بازار صادرات کالاهای ایرانی ، موضوع تبلیغات بیش از پیش رقابتی شد.

با شروع دهه هفتاد و آغاز دوران سازندگی ، علاوه بر رونقی که صادرات غیر نفتی در بازار تبلیغات بوجود آورده بود ، باز سازی زیربناهای تخریب شده کشور در جنگ نیز رونقی به عکاسی صنعتی داد. برای ثبت و ایجاد سوابق در امر بازسازی، تولید و رپرتاژهای صنعتی ، عکاسان فعال و زبده ای را می طلبید.