6 روش ابتدایی اصول ابتداعی عکاسی معماری 2

 4) به سبک و سیاق فضا دقت کنید

قبل از این که شروع به راه رفتن در فضا کنید، از کارفرمای خود بپرسید که آیا این فضا توسط طراح خاصی طراحی شده است یا نه. اگر این طور باشد، خوش شانس هستید. در فضاهای صحنه پردازی شده، همه چیز از اثاثیه و مبلمان گرفته تا تابلوهای روی دیوار، به دقت و در تناسب با فضا جایگیری شده اند که این مساله کار شما را بسیار راحت تر می کند. اما چنان چه فضا طراحی نشده باشد، شما برای نشان دادن اهمیت و ویژگی های معمارانه ی فضا باید تلاش بیشتری بکنید. در چنین مواقعی، از خودتان بپرسید که “صرف نظر از این اثاثیه، چه چیز و کدام عامل، این فضا را خاص و جذاب می کند؟”. شاید این عامل آجرها یا دیرک های چوبی باشد یا شاید پنجره های سرتاسری. این عامل هر چه که باشد، باید به نقطه ی کانونی عکس شما بدل گردد.

5) در هنگام عکاسی، حواس تان به خطوط عمودی باشد

در هنگام عکاسی معماری، شما اکثر مواقع ترجیح می دهید از لنزهای واید مثلا لنز 16-35 mm کانن استفاده کنند اما این لنزها باعث همگرا شدن خطوط عمودی می شوند. در این حالت دو خط موازی انگار به سمت هم مایل شده و به هم نزدیک می شوند. برای این که عکس تان حرفه ای و بنا نیز دارای ساختار مستحکم تری به نظر برسد، باید از این همگرایی جلوگیری کنید. راحت ترین راه این است که پرسپکتیو را تغییر دهید. چند قدم به عقب بردارید یا از زاویه ای مرتفع تری عکاسی کنید تا این خطوط عمودی موازی تر به نظر برسند. یک راه دیگر برای تصحیح این مشکل، این است که آن را در فتوشاپ ویرایش کنید یا این که اگر مشکل مالی ندارید، یک لنز کنترل پرسپکتیو خریداری کنید.

6) ارتفاع خود را افزایش دهید

انتخاب زوایه ای مرتفع در هنگام عکاسی معماری دو دلیل اصلی دارد: نخست، تصحیح هم گرا شدن خوط عمودی که قبلا به آن اشاره شد. و دلیلی دوم تلاش برای یافتن یک زاویه دید جدید و متفاوت است. اگر خوش شانس باشید، در فضایی که از آن عکاسی می کنید، حتما یک بالکن، راه پله یا عنصری طبیعی که چند متر شما را بالا ببرد، وجود خواهد داشت. به همین خاطر است که در 90 درصد پروژه های عکاسی از معماری همیشه می صرفد که یک نردبان تاشو یا یک چارپایه کوچک یا یک تک پایه همراه خود داشته باشید. به همراه داشتن این وسائل که ارزان بوده و وزن چندانی هم ندارند، به شما کمک می کند تا از زوایای کمتر دیده شده بتوانید فضاهای داخلی و خارجی را ثبت کنید.

6 روش ابتدایی اصول ابتداعی عکاسی معماری

1) پیدا کردن عکس های فضایی که قصد عکاسی از آن را دارید

به لطف گوگل از اکثر ساختمان های جهان حداقل یک بار عکاسی شده است. از طریق موتورجستجوی گوگل می توانید به مجموعه ای از عکس هایی که توسط عکاسان حرفه ای و آماتور گرفته شده اند، دست یابید. مطالعه و بررسی این عکس ها می تواند به بهتر شدن کار شما کمک کند. ببینید که این عکاسان از چه زوایایی از آن فضا یا ساختمان عکاسی کرده اند و این که آن بنای بخصوص از کدام زوایا عکاسی نشده است. به چالش ها و انتخاب هایی که ممکن است در سر راه شما قرار گیر دقت کنید؛ این که می خواهید از نماهای داخلی و خارجی در چه زمانی و با چه نوری عکاسی کنید؛ به عنوان مثال آیا ممکن است برخی فضاها با نور خورشید در هنگام غروب جلوه بهتری پیدا کنند؟ علاوه بر این ببینبد که به چه تجهیزاتی در محل نیاز پیدا خواهید کرد.

2) با جهت جغرافیایی ساختمان آشنا شوید

به خاطر داشته باشید که نور طبیعی هم می تواند دوست شما باشد و هم دشمن شما. امروزه بسیاری از ساختمان های مدرن به شکلی ساخته می شوند که به میزانی زیادی از نور طبیعی بهره بگیرند، به عنوان مثال استفاده از پنجره های سراسری و نورگیر های شیشه ای. هرچند این ویژگی می تواند برای ساکنین واقعا عالی و لذت بخش باشد اما ممکن است برای عکاسی معماری مخل و دردساز گردد. در چنین شرایطی شناخت جهت جغرافیایی بنا از اهمیت اساسی برخوردار است. این که ساختمان رو به غرب است یا شرق؟ بسته به نور روز، این مساله از اهمیت زیادی برخودار است. در واقع آن زمانی از روز که برای عکاسی از بنا انتخاب می کنید به جهت بنا بستگی دارد که نباید از آن غافل شوید.

3) قبل از عکاسی،حتما در فضا قدم بزنید

بنا به چند دلیل قدم زدن و راه رفتن در فضا قبل از عکاسی حائز اهمیت است. نخست این که، این کار به ما کمک می کند تا در صورت وجود هر گونه شلوغی و بهم ریختگی آن را مرتب کنیم و عناصر اضافی را از سر راه برداریم. سطل آشغال ها و چین و چروک های پارچه هایی مانند پرده ها و روتختی ها، دو موردی ست که حتما باید حواس تان به آن ها باشد. این ها مواردی است که برطرف کردن آن ها قبل از عکاسی خیلی راحت از حذف آن ها در مرحله ویرایش تصویر است. دوم این که، به این راه رفتن و قدم زدن در فضا به چشم یک ماموریت اکتشافی نگاه کنید. به دنبال فضاهای خاصی مانند کنج ها، مخفیگاه ها، عقب رفتگی ها یا فضاهایی مرتفع باشید که به شما زاویه ای متفاوت از فضا را ارائه دهد. در این دوره و زمانه که هر کسی یک دوربین دارد، ثبت عکس های برجسته و خلاقانه بیشتر به یافتن زوایای جدیدی بستگی دارد که کمتر به چشم می آیند.

طبقه بندی عکاسی معماری

   طبقه بندی عکاسی معماری

عکاسی معماری بطور معمول بعنوان شکلی از عکاسی توصیف میشود که از ساختمان ها و سایر بناها بعنوان سوژه استفاده میکند.
عکاسی معماری طبقه بندی های زیادی دارد، اما دونوع از رایج ترین انواع آن، عکاسی معماری از نمای داخلی و از نمای بیرونی است.

 

 عکاسی معماری از نمای بیرونی

این نوع از عکاسی معماری از روشنایی روز یا منبع مناسب نور (مانند مهتاب، نور پیرامون
چراغ های خیابان و چراغ های نمای بیرونی ساختمان ها) بهره میبرد.
یک عکاس معماری از نمای بیرونی، مناظری با چشم انداز زیبا در اطراف یک ساختمان را
برای عکاسی ترجیح میدهد.

او میخواهد تا زیبایی های ساختمان را با محیط اطراف ان ترکیب کند.
این کار، شباهت بسیار زیادی به عکس گرفتن از یک منظره همراه با عناصر طبیعی یا محیط پیرامون خودش دارد.
هممچنین، او دوست دارد عکسهایی بگیرد که خطوط یک ساختمان یا بنا را بطور کامل و واضح نشان دهد.
بهترین روش برای انجام اینکار ان است تا بسوی اسمان صاف عکسبرداری کنیم.
ایجاد رغبت و کنجکاوی در میان مخاطبان، هدف اصلی یک عکاس معماری از نمای بیرون است.

  عکاسی معماری از نمای داخلی

اگرچه در عکاسی معماری از نمای داخل به دنبال راهی برای استفاده از نور محیط پیرامون
(برای مثال از از پنجره های باز و نور خیابان) هستیم، همچنان باید نور بیشتری را به صحنه اضافه کنیم.
ما با استفاده از ابزار مکمل روشنایی میتوانیم به این خواسته برسیم که در این بین، فلاش عکاسی معروف ترین آنهاست.
این امر موجب میشود تا عکاسی معماری از نمای داخلی، عکاسی کنترل شده در نظر گرفته شود.
عکاس با تنظیم کردن نور محیط، شرایط را کنترل میکند.

مهمترین عنصر در این نوع عکاسی معمارانه، فضاست.
به همین خاطر، انهایی که از فضای داخلی عکس میگیرند، از لنز های زاویه باز استفاده میکنند.
آنها توانایی این را می یابند تا عکسهایی کامل، شامل عناصر زیباشناسی بگیرند.
همچنین، بسیاری از انها عکسهایی واضح و ساده را انتخاب میکنند؛
از شلوغی و بی نظمی در عکس می پرهیزند.
این امر، کمک شایانی در فوکوس کردن و مشخص کردن خصوصیات یا ویژگی یک فضا یا ساختمان، میکند.

 

عکاسی معماری

 

معماری یکی از اشکال هنریست که از آن بسیار تقدیر شده است و به زمان قبل از ساخت اهرام سه گانه مصر بر میگردد.
در گذشته، معماری اشکال زیادی را در بر داشت،
حتی ساده ترین خطوط هندسی به عنوان معماری در نظر گرفته میشدند.
با گذشت زمان، آثار پیچیده تری به جهان معرفی شدند.
امروزه، هر کار معماری بیش از یک طرح را نشان میدهد و هر کار، خود، دارای هویت، ویژگی ها و معنای متمایز است.
حتی با اینکه زندگی های امروزه ی ما توسط تکنولوژی تسخیر شده است، معماری به پیشرفت خود ادامه میدهد.
چه یک ساختمان مسکونی و چه پیشرفته ترین دفتر مرکزی یک شرکت،
هر دو، کاری هنری هستند و شاهکار یک معمار میباشند.
با اینحال، بسیاری از مردم از این کار تقدیر نمیکنند.

تنها عده اندکی از مردم وقت خود را صرف تحسین یک ساختمان یا فضای داخلی ان میکنند.
برخی ممکن است عکس بگیرند و اینکار، کاریست که بیشتر انها انجام میدهند.
این چیز خوبیست و سپس عکاسان معماری هستند که میدانند که چگونه به ساختمان ها زندگی ببخشند.

سرآغاز عکاسی معماری

هیچکس واقعا نمیداند که دقیقا در چه سالی عکاسی معماری وارد عرصه گشت.
اگرچه، حدس هایی وجود دارد که گفته میشود عکاسی معماری قبل از سال 1860 توجه دیگران را به خود جلب کرد،
زمانیکه معماران یکی پس از دیگری شاهکارهایی را خلق میکردند.
این کارهای بی نظیر، معمولا مکان هایی بودند که بطور پیچیده و سخاوتمندانه طراحی میشدند.
از عکاسی برای ثبت کارشان استفاده میکردند.

در قرن بیستم، تغییرات زیادی از جمله توجه بیشتر و تحسین معماران، صورت گرفت.
از این رو، نیاز برای ثبت و جاودانه کردن اثر انها بر روی تصاویر، به امری بسیار مهم تبدیل شد.

ی

   

عوامل و شرایط موثر در خلق عکس موفق

1·انتخاب سوژه: هر عکاس بفراخور فرهنگ تجربه و رشته‌ی مورد علاقه خود سوژه‌ای را می‌پسندد.
2·کادربندی: هر عکاس اول در هنگام عکاسی و دوم در چاپ کادر مورد اعتقاد خود را انتخاب می‌کند.
3·نوع نور: بفراخور سوژه‌ی مورد نظر از منابع نور، خورشید، سایه، فلاش و لامپ استفاده میکند.
4·نوع فیلم: بدلیل مصرف از اسلاید- نگاتیو رنگی یا سیاه وسفید استفاده میکند.
5·اندازه فیلم: 135mm یا 6X6  یا 4X5inch برای مصارف بترتیب (خبری)- (پرتره و طبیعت)- (معماری و تبلیغات) است.
6·اندازه گیری صحیح نور: به دلیل دسترسی به رنگهای درست، کنتراست صحیح و امکان چاپ مناسب می‌باشد. 
7·شناخت دوربین و لنز: بدون دوربین و لنز مناسب و شناخت کاربردی آنها هر نوع عکاسی به اشکال برخواهد خورد. 
8·خلاقیت و ابتکار: شناخت محو یا واضح شدن بخشی از تصویر به دلیل تفکر و خلاقیت در تصویر سازی است.
9·ظهور مناسب: لابراتوآر حرفه‌ای یا مغازه‌ی عکاسی غیرحرفه‌ای سرنوشت تصویر را می‌تواند عوض نماید.
10·چاپ و کیفیت آن: انتخاب لابراتوآر حرفه‌ای، جنسیت کاغذ مات و براق و کنتراست آن آخرین تست کار عکاسی است.
11·کادر و قاب: اینکه عکس چگونه کادره شده و چگونه قاب شده یا پرس شود سلیقه و دید هنری پایانی عکاس است.
قبل از شروع به عکاسی‌های مختلف عکاس نسبت به عوامل فوق آشنائی و دانش و تجربه کافی داشته باشد تا با مربوط کردن یکایک آنها با هم در هنگام عکاسی سرعت عمل زیادی داشته و هم ضایعات کار را به حداقل رسانده و در ضمن به یک عکس موفق و حرفه‌ای نیز دست پیدا کند.

نمونه ای ازعکس های معاری:

 

 

عکاسی معماری قدیم باستانی

مجموعه‌های باستانی: تخت جمشید- تخت سلیمان- ارک بم- میدان نقش جهان- صحن حرم‌های مشهد، قم، شاه چراغ- سی و سه پل- پل‌خواجو
اجزاء معماری قدیم باستانی:
ستون‌ها- سرستون‌ها- پله‌ها- گنبدها- مناره‌ها- سرسراها- کتیبه‌های سنگی- مجسمه‌ها- محراب‌های زرتشتی- محراب‌های اسلامی- پنجره‌های رنگی- درب‌های ارسی- پنج‌دری- سه‌دری
معماری جدید و وسیع:
شهرک‌ها- مجموعه‌های ساختمانی- برج‌ها- مجموعه‌های ورزشی- مجموعه‌های فرهنگی و مذهبی- استادیوم‌ها- سالن‌های سرپوشیده- هتل‌های بین‌المللی
اجزاء معماری مدرن:
طرح آجر- طرح بتون- طرح سنگ- نمای شیشه‌ای- پله‌های مدور- لابی‌های بلند و لابی‌های دو طبقه- درب‌های چوبی- درب‌های فلزی بزرگ- پنجره‌های فلزی- طرح مبلمان‌ها- پذیرائی- خواب- کتابخانه- آشپزخانه- اطاق کودکان- سالن ورزشی کوچک
ماکت‌ها:
ماکت با زمینه‌ی واقعی- ماکت با زمینه‌ی کامپیوتری- ماکت با زمینه‌ی هوای آزاد- ماکت در استودیو- دتای ماکت- نمای داخل ماکت- ماکت در پرسپکتیو

دوربین‌های عکاسی معماری:کاربرد حرکات فنی در تغییرات و اصلاح معایب و مشکلات معماری فقط با این نوع دوربین‌ها ممکن است. تک‌فیلم (فیلم تخت) در ابعاد 10X12 - 13X18 - 20X25 که صفحه لنز و صفحه تصویر جداگانه قابل تغییر زاویه و دید است و هر حرکت کار خاصی را انجام میدهد.
مصارف عکس معماری:
کتاب‌های درسی معماری- مقالات معماری نمایشگاه‌ها و روزهای تاریخی- اعیاد و جشن‌ها- فستیوال‌ها و سمینارهای معماری- سازمان میراث فرهنگی- سازمان جلب سیاحان- موسسات توریستی شرکت‌های مسافرتی هوائی و زمینی- شهرداری‌ها- فروشگاه‌های صنایع دستی- کتابفروشی‌ها- هتل‌ها- کارت پستال‌ها- غرفه‌های ایرانی خارج از کشور- دفتر‌های مهندسی- مهندسین طراح- مقاطعه‌کاران- دفاتر نقشه کشی- فروشگاه‌های لوازم ساختمانی، فروشگاه‌های مصالح ساختمانی- رساله‌های کارشناسان معماری و ساختمان

عکاسی و معماری

زندگی در شهر یعنی تماس روزانه و همیشگی با معماری. از دوران غارنشینی تا برج‌نشینی با مصالح و معماری آغشته‌ایم. نه فقط راحتی و آرامش بلکه زیبائی و هنر را نیز با معماری توام کرده‌ایم عکس معماری نیز باید در خدمت و معرفی هم زیبائی و هنر و هم راحتی و آرامش معماری باشد. نور و روشنائی و تاریکی آن. رنگ نور. شدت نور. زاویه‌ی تابش نور و نوع نور در یکایک سوژه‌های عکاسی معماری سرنوشت نوع آن سوژه معماری را مشخص می‌کند. هر نوری نمی‌تواند نظر و خواسته‌ی مهندس و طراح را که پله‌گردان با پنجره‌های باریک و عمودی طراحی کرده نشان بدهد. یک شومینه که با چوب و سنگ طبیعی ساخته شده در ضمن فضائی بس رمانتیک و شاعرانه بوجود آورده اگر با لامپ‌های مهتابی فراوان که سقف را پوشانده عکاسی شود فضای عاشقانه‌ی ما بیشر به چلوکبابی یا پیتزا فروشی تبدیل خواهد شد. در ضمن نورپردازی این فضا با شمع که بسیار جذاب میشود کار آسانی نیست و عکاس باید دانش و تجربه‌ی زیادی در رابطه نور و معماری داخلی داشته باشد تمام رشته‌های عکاسی مانند پرتره در استودیو با اشیاء و لوازم زندگی در آتلیه‌ی عکاسی صنعتی و بسیاری عکسبردای‌های دیگر به نورپردازی و تنوع نور نیازمند میشود. ولی عکاسی معماری چه داخلی و چه خارجی بدون نورپردازی و انتخاب صحیح نور حتماً جذابیت لازم را نخواهد داشت.

از مهمترین مشکلات عکاسی معماری شناخت پرسپکتیو و انتخاب نقطه درست و حرفه‌ای دوربین است. هر تصویری که ساختمان و معماری سوژه‌ی اصلی آن باشد معمولاً از هر زاویه و نقطه‌ای میتوان با یک لنز واید همه چیز را در عکس دید و انداخت. این عکس‌ها مسلماً صدها اشکال و ایراد معماری و زیبائی‌شناسی خواهد داشت و فقط عکسبرداری از نقطه‌ای که بهترین پرسپکتیو سوژه و محل را نشان میدهد قابل قبول و حرفه‌ای محسوب میشود. معمولاً عکاس‌ها و گرافیست‌ها در یک سالن بیشتر جذب اشیاء زیبا و سوژه‌های چشم‌گیر می‌شوند ولی یک معمار سالن و اطاق را حتی بهتر از دکوراتورها درک میکند و محل دوربین را بهتر تشخیص میدهد. فقط ممکن است تجسم زاویه‌ی دید 180 درجه را نداشته باشد که با کمک عکاس و تماشای صحنه از درون لنز نقطه نهائی و درست دوربین را پیدا خواهد کرد.اگر عکاس نور و چراغ به اندازه کافی همراه داشته باشد شانس هنری‌تر کردن و بالابردن سطح زیبائی در عکس معماری را خواهد داشت. همانگونه که بعضی مواقع از نفوذ یا شدت نورهای موجود در صحنه، حال چه نور روز از پنجره باشد و چه چراغ‌های سقف و دیوار باید کم کرد تا در تمام تصویر نور جذاب و زیبائی بوجود بیاید.
عکاسی معماری

مقدمه

اولین مشکل در عکاسی معماری، انطباق پرسپکتیو معماری با پرسپکتیو عدسی و لنز در عکاسی است. یک ساختمان مرتفع و در ضمن طویل در دوربین، طبیعی و واقعی دیده نمیشود و حتماً ساختمان یا برج از حالت و فرم طبیعی خود خارج شده و بصورت هرم دیده خواهد شد به این دلیل دوربین و لنز در عکاسی حرفه‌ای معماری باید امکان تغییر دادن پرسپکتیو و فرم هندسی یک ساختمان را داشته باشد این مشکل فقط با دوربین‌های فانوسی (دوربین‌های بزرگ) و یا لنزهائی که قابلیت تغییر پرسپکتیو را دارند رفع خواهد شد.مشکل دوم. در عکاسی معماری، سایه‌ها و خطوط و حجم یک ساختمان است که در ساعات و نورهای متفاوت تغییر فرم میدهند. این مشکل با کمک فیلتر، لنز و زمان عکسبرداری باید حل شود.
عکس‌های معماری باید بفراخور مصرف آن تهیه شود. عکس از یک برج مدرن را که برای طراح یا دفتر مهندس سازنده آن عکاسی میکنیم با عکسی که برای طرح تبلیغاتی بانک یا مؤسسه‌ای که در آن ساکن است کاملاً تفاوت خواهد داشت. هر چه آشنائی عکاس معماری با تاریخ معماری، هنر معماری و اجزاء معماری و شهرسازی بیشتر باشد کار عکاسی او آسانتر و عکس‌های او نیز با دیگران متفاوت است. این تنها دلیلی است که معمارانی که با عکاسی آشنا شده‌اند و حتی بخاطر تفریح از معماری‌های باستانی تا مدرن عکاسی کرده‌اند، عکس‌های آنها بمراتب گویاتر و جذابتر است.
آشنائی با ظهور و چاپ عکس نیز به عکاسان معماری کمک میکند عکس‌های بدون نتیجه و مصرف نیاندازند و در ضمن خیلی از عکس‌هائی را که در صحنه‌ی عکاسی اشکالات رنگ و کنتراست داشته است در موقع چاپ جبران کرده و عکس را باصطلاح نجات دهند. آنچه را به عنوان مشکلات و سختی‌های عکاسی معماری گفتیم فقط شامل عکس‌های معماری حرفه‌ای است. اگر معماری با طبیعت، زندگی مردم، حوادث و تبلیغات توام شود بمراتب آسانتر خواهد شد و قوانین و شرایط سخت و خشک عکاسی معماری شامل آنها نخواهد شد. مراسم و جشن‌هائی که در کنار آثار باستانی قدیم و یا میدان‌ها و استادیوم‌های مدرن ورزشی انجام میشود، باید دقت کنیم که معماری در خدمت سوژه‌ی اصلی و جذابتر کردن تصویر باشد نه اینکه مراسم و سوژه‌ی مورد نظر فدای فرم و یا ستون‌ها و ساختمان شده باشد. وقتی از ماسوله یا ابیانه عکس میاندازیم ابرهای آسمان، طبیعت و کوه در حد ده ماسوله اهمیت پیدا میکند. گل‌ها و کوچه‌ها باید در رابطه با معماری قدیمی و طبیعت زیبای امروز باشند تا یک‌پارچگی و آرامش تصویری حفظ شود.نمایش سبک و دوران تاریخی معماری و هارمونی اجزاء تصویر در عکاسی معماری اهمیت دارد. اگر آثار باستانی باستانی را برای کتاب معماری عکاسی میکنیم، پاکت پلاستیکی یک بار مصرف روی پله‌های تخت جمشید یا وانت و دوچرخه کنار کاخ پاسارگاد، همانقدر زننده و غلط است که سقف‌های زیبای کاشی‌کاری‌ها و آجرهای صفوی و سلجوقی را با لامپ‌های مهتابی و تصاویر انتخاباتی و نوشته‌های یادگاری آدم‌ها عکاسی کنیم. اگر به علت نادانی و بی تفاوتی کولر آبی در کنار پنجره‌ی چوبی تاریخی یک مسجد نصب شده است باید با انتخاب زاویه عکاسی و استفاده از پوشش‌های طبیعی کولر را ناپدید کنیم وگرنه سفارش دهنده حق دارد عکس ما را قبول نکرده و دور بیاندازد.
عکس‌های معماری همانند رشته‌های دیگر عکاسی در رابطه با نوع مصرف عکس باید تهیه شود و اگر سفارش دهنده‌ای وجود ندارد و ما به پیشواز کاریابی و مشتری رفته‌ایم، میتوانیم عکس‌های درست و اصلاح شده را برای میراث فرهنگی و کتاب‌های معماری و عکس‌های انتقادی و عیب و نقص‌دار را برای سازمان مرمت آثار باستانی یا مطبوعات و مقالات انتقادی بفرستیم.

بعضی مواقع ادغام دو زمان دور از هم توسط معماری و اشیاء یا انسان و حیوان بصورت جدی یا حتی طنز عکس جالبی خواهد شد. ولی آن عکس عکس معماری نیست بلکه از سوژه‌ی معماری در آن استفاده شده است
1.داشتن لنزمناسب برای نمایش پرسپکتیو جذاب در عکس معماری سرنوشت ساز است.

2.انتخاب ساعت عکاسی معماری در رابطه با تابش نور مناسب و زاویه‌ی صحیح عکاسی باعث گیرائی در عکس معماری است.
3·موفقیت در رسیدن به رنگ، طرح و سبک در معماری به تجربه و دانش و هنر عکاس معماری مربوط میشود.
4·خلاقیت در انتخاب زاویه برای نمایش بزرگ نمائی یا ابهت اجزاء معماری هنر دیگر عکاس معماری است.
5·استفاده از اشیاء یا چیدمان اجزاء معماری نمایانگر سلیقه، تجربه و تسلط عکاس معماری است.
مطالب زیر حدود تنوع و تفاوت عکاسی معماری را نشان میدهد

عکس های مفهومی آینه در صحنه های بکر طبیعت

عکاس خودآموخته «موری فردریکس» در مجموعه عکس جالب توجه خود آینه ای را در صحنه ای بکر از طبیعت قرار می دهد.

برترین ها: عکاس خودآموخته «موری فردریکس» در مجموعه عکس جالب توجه خود آینه ای را در صحنه ای بکر از طبیعت قرار می دهد. این مجموعه به عنوان یک حرکت مفهومی در عکاسی سنتی مناظر، با بازتاب ها بازی می کند تا چشم اندازی غیرقابل پیش بینی و کشف نشده ارائه دهد.

 

او در این مجموعه مکررا یک آینه ساده مربعی را در یک زمین بی ثمر در دریاچه ایر استرالیا قرار می دهد. این ها خالی ترین چشم اندازهای قابل تصور هستند. بااین حال فردریکس یک فرصت هنری در این دریاچه نمک تنها دیده است. او برای گرفتن هر عکس یک آینه را به صورت زاویه دار در قسمتی خارج از مرکز تصویر قرار می دهد و به این وسیله بخش هایی از آسمان که در غیراینصورت در کادر دوربین نبودند، پدیدار می شوند و هر تصویر خودش را از پوچی شکل می دهد.

 

حضور آینه علاوه بر تسهیل ترکیب بندی جذاب و بررسی مبتکرانه پرسپکتیو، حقیقتی عمیق تر را بیان می کند. آن خودشیفتگی و ثبات ذاتی بشر را روی خودش نشان می دهد و سعی می کند تضعیف کند. آینه به جای اینکه تصویر سطح خودمان را منعکس کند، قرار داده شده تا نگاه ما را به بیرون از خود و محیطمان جلب کند و احساس درگیری و تعامل با نور، رنگ و فضا را به درون ما بکشاند.

 

                                                     

 

روش ثبت عکاسی به سبک مفهومی

 در ابتدا باید به‌صورت معنادار به تصویر نگاه کنید

_ به این بیندیشید که چگونه می­‌توانید مفهومی تازه خلق کنید

_ قبل از عکاسی باید اصول ترکیب‌بندی را بدانید و جسمی را از یک صحنه به صحنه­‌ای دیگر انتقال دهید

 

کلام آخر

عکاسی مفهومی می­‌تواند جذابیت بالایی داشته باشد و با این سبک تفکر شما از دنیای سایر عکاسان جدا خواهد شد. باتوجه به فعالیت هنرمندان خارجی در اینستاگرام و محبوبیت آثارشان در میان مردم، می‌توان نتیجه گرفت که اگر علاقه‌مند به عکاسی در این سبک باشید، می‌توانید طرفداران بسیاری را جذب کنید.

عکاسی در ژانر مفهومی، کار آسانی نیست ولی با کمی اراده و بکارگیری خلاقیت می­‌توانید به یکی از عکاسان مفهومی خوش‌نام ایرانی تبدیل شوید!

    

 

در عکاسی مفهومی همه چیز به شما بستگی دارد

این بزرگ‌ترین بخش عکاسی مفهومیست. درواقع همه چیز در این ژانر هنری خلاصه می‌شود به تصورات، ایده‌ها و نقشه کشیدن برای چیزی که می­‌خواهید به‌دست آورید.

شاید بیشتر عکس‌های مفهومی‌ای که می­‌بینید به نوعی عکس پرتره باشند که بیش از یک عکس ساده به آن‌ها بها داده شده است. عکاسان زیادی وجود دارند که تخصص آن‌ها عکاسی به سبک پرتره مفهومیست. برای اینکه یک عکس مفهومی از مدلتان بگیرید، باید لباس، صحنه و ایده‌ای که در سر دارید، همه و همه طراحی و پردازش شده باشند

توجه داشته باشید که هنر مفهومی مانند زیر مجموعه‌ همه‌ی هنرهاست، لذا عکاسان بی‌شماری در حوزه­‌ی عکاسی منظره و معماری فعالیت می­‌کنند.

عکاسان مفهومی کار در ایران

صادق تیرافکن به گفته­‌ی برخی از رسانه‌های هنری، اولین شخصیست که عکاسی مفهومی را در ایران به‌صورت حرفه‌ای آغاز کرد و به‌همین دلیل جایگاه ویژه‌ای در میان عکاسان ایرانی دارد. وی در یکی از نمایشگاه‌های هنر مفهومی به‌همراه خسرو حسن زاده مجموعه بزرگ و ارزشمندی از تصاویر را ارائه کردند. این آثار با استقبال فراوانی روبه‌رو شد و همین زمینه‌ساز انتشار نام هنرمندان مفهومی ایرانی، در جهان شد.

 

آرمان استپانیان یکی از برترین عکاسان ایرانیست که آثار او در موزه‌های مطرح جهان نگهداری می­‌شوند. وی فارغ التحصیل گرافیک دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران می‌باشد و در سال ۱۳۷۸ با عکاسی از چهره‌های حک شده بر روی سنگ قبرها، پا به عرصه­‌ی عکاسی گذاشت. آثار ایشان پس از آن در نمایشگاه‌های متعددی از جمله : گالری راه ابریشم (تهران، ۱۳۸۴)، گالری سانتوس تگزاس (ایالات‌متحده، ۱۳۸۵)، ایران درون و برون در موزه چلسی نیویورک (ایالات‌متحده، ۱۳۸۸)، به نمایش گذاشته شده است.

این افراد از جمله عکاسان معروف کشورمان بودند که باعث محبوبیت این سبک عکاسی در ایران شده­‌اند. همه روزه افراد جدیدی به این ژانر عکاسی علاقه‌مند می‌شوند و تصاویر گوناگونی با مفاهیم اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، دینی و…  ثبت می­‌کنند.