6 روش ابتدایی اصول ابتداعی عکاسی معماری 2

 4) به سبک و سیاق فضا دقت کنید

قبل از این که شروع به راه رفتن در فضا کنید، از کارفرمای خود بپرسید که آیا این فضا توسط طراح خاصی طراحی شده است یا نه. اگر این طور باشد، خوش شانس هستید. در فضاهای صحنه پردازی شده، همه چیز از اثاثیه و مبلمان گرفته تا تابلوهای روی دیوار، به دقت و در تناسب با فضا جایگیری شده اند که این مساله کار شما را بسیار راحت تر می کند. اما چنان چه فضا طراحی نشده باشد، شما برای نشان دادن اهمیت و ویژگی های معمارانه ی فضا باید تلاش بیشتری بکنید. در چنین مواقعی، از خودتان بپرسید که “صرف نظر از این اثاثیه، چه چیز و کدام عامل، این فضا را خاص و جذاب می کند؟”. شاید این عامل آجرها یا دیرک های چوبی باشد یا شاید پنجره های سرتاسری. این عامل هر چه که باشد، باید به نقطه ی کانونی عکس شما بدل گردد.

5) در هنگام عکاسی، حواس تان به خطوط عمودی باشد

در هنگام عکاسی معماری، شما اکثر مواقع ترجیح می دهید از لنزهای واید مثلا لنز 16-35 mm کانن استفاده کنند اما این لنزها باعث همگرا شدن خطوط عمودی می شوند. در این حالت دو خط موازی انگار به سمت هم مایل شده و به هم نزدیک می شوند. برای این که عکس تان حرفه ای و بنا نیز دارای ساختار مستحکم تری به نظر برسد، باید از این همگرایی جلوگیری کنید. راحت ترین راه این است که پرسپکتیو را تغییر دهید. چند قدم به عقب بردارید یا از زاویه ای مرتفع تری عکاسی کنید تا این خطوط عمودی موازی تر به نظر برسند. یک راه دیگر برای تصحیح این مشکل، این است که آن را در فتوشاپ ویرایش کنید یا این که اگر مشکل مالی ندارید، یک لنز کنترل پرسپکتیو خریداری کنید.

6) ارتفاع خود را افزایش دهید

انتخاب زوایه ای مرتفع در هنگام عکاسی معماری دو دلیل اصلی دارد: نخست، تصحیح هم گرا شدن خوط عمودی که قبلا به آن اشاره شد. و دلیلی دوم تلاش برای یافتن یک زاویه دید جدید و متفاوت است. اگر خوش شانس باشید، در فضایی که از آن عکاسی می کنید، حتما یک بالکن، راه پله یا عنصری طبیعی که چند متر شما را بالا ببرد، وجود خواهد داشت. به همین خاطر است که در 90 درصد پروژه های عکاسی از معماری همیشه می صرفد که یک نردبان تاشو یا یک چارپایه کوچک یا یک تک پایه همراه خود داشته باشید. به همراه داشتن این وسائل که ارزان بوده و وزن چندانی هم ندارند، به شما کمک می کند تا از زوایای کمتر دیده شده بتوانید فضاهای داخلی و خارجی را ثبت کنید.

6 روش ابتدایی اصول ابتداعی عکاسی معماری

1) پیدا کردن عکس های فضایی که قصد عکاسی از آن را دارید

به لطف گوگل از اکثر ساختمان های جهان حداقل یک بار عکاسی شده است. از طریق موتورجستجوی گوگل می توانید به مجموعه ای از عکس هایی که توسط عکاسان حرفه ای و آماتور گرفته شده اند، دست یابید. مطالعه و بررسی این عکس ها می تواند به بهتر شدن کار شما کمک کند. ببینید که این عکاسان از چه زوایایی از آن فضا یا ساختمان عکاسی کرده اند و این که آن بنای بخصوص از کدام زوایا عکاسی نشده است. به چالش ها و انتخاب هایی که ممکن است در سر راه شما قرار گیر دقت کنید؛ این که می خواهید از نماهای داخلی و خارجی در چه زمانی و با چه نوری عکاسی کنید؛ به عنوان مثال آیا ممکن است برخی فضاها با نور خورشید در هنگام غروب جلوه بهتری پیدا کنند؟ علاوه بر این ببینبد که به چه تجهیزاتی در محل نیاز پیدا خواهید کرد.

2) با جهت جغرافیایی ساختمان آشنا شوید

به خاطر داشته باشید که نور طبیعی هم می تواند دوست شما باشد و هم دشمن شما. امروزه بسیاری از ساختمان های مدرن به شکلی ساخته می شوند که به میزانی زیادی از نور طبیعی بهره بگیرند، به عنوان مثال استفاده از پنجره های سراسری و نورگیر های شیشه ای. هرچند این ویژگی می تواند برای ساکنین واقعا عالی و لذت بخش باشد اما ممکن است برای عکاسی معماری مخل و دردساز گردد. در چنین شرایطی شناخت جهت جغرافیایی بنا از اهمیت اساسی برخوردار است. این که ساختمان رو به غرب است یا شرق؟ بسته به نور روز، این مساله از اهمیت زیادی برخودار است. در واقع آن زمانی از روز که برای عکاسی از بنا انتخاب می کنید به جهت بنا بستگی دارد که نباید از آن غافل شوید.

3) قبل از عکاسی،حتما در فضا قدم بزنید

بنا به چند دلیل قدم زدن و راه رفتن در فضا قبل از عکاسی حائز اهمیت است. نخست این که، این کار به ما کمک می کند تا در صورت وجود هر گونه شلوغی و بهم ریختگی آن را مرتب کنیم و عناصر اضافی را از سر راه برداریم. سطل آشغال ها و چین و چروک های پارچه هایی مانند پرده ها و روتختی ها، دو موردی ست که حتما باید حواس تان به آن ها باشد. این ها مواردی است که برطرف کردن آن ها قبل از عکاسی خیلی راحت از حذف آن ها در مرحله ویرایش تصویر است. دوم این که، به این راه رفتن و قدم زدن در فضا به چشم یک ماموریت اکتشافی نگاه کنید. به دنبال فضاهای خاصی مانند کنج ها، مخفیگاه ها، عقب رفتگی ها یا فضاهایی مرتفع باشید که به شما زاویه ای متفاوت از فضا را ارائه دهد. در این دوره و زمانه که هر کسی یک دوربین دارد، ثبت عکس های برجسته و خلاقانه بیشتر به یافتن زوایای جدیدی بستگی دارد که کمتر به چشم می آیند.

طبقه بندی عکاسی معماری

   طبقه بندی عکاسی معماری

عکاسی معماری بطور معمول بعنوان شکلی از عکاسی توصیف میشود که از ساختمان ها و سایر بناها بعنوان سوژه استفاده میکند.
عکاسی معماری طبقه بندی های زیادی دارد، اما دونوع از رایج ترین انواع آن، عکاسی معماری از نمای داخلی و از نمای بیرونی است.

 

 عکاسی معماری از نمای بیرونی

این نوع از عکاسی معماری از روشنایی روز یا منبع مناسب نور (مانند مهتاب، نور پیرامون
چراغ های خیابان و چراغ های نمای بیرونی ساختمان ها) بهره میبرد.
یک عکاس معماری از نمای بیرونی، مناظری با چشم انداز زیبا در اطراف یک ساختمان را
برای عکاسی ترجیح میدهد.

او میخواهد تا زیبایی های ساختمان را با محیط اطراف ان ترکیب کند.
این کار، شباهت بسیار زیادی به عکس گرفتن از یک منظره همراه با عناصر طبیعی یا محیط پیرامون خودش دارد.
هممچنین، او دوست دارد عکسهایی بگیرد که خطوط یک ساختمان یا بنا را بطور کامل و واضح نشان دهد.
بهترین روش برای انجام اینکار ان است تا بسوی اسمان صاف عکسبرداری کنیم.
ایجاد رغبت و کنجکاوی در میان مخاطبان، هدف اصلی یک عکاس معماری از نمای بیرون است.

  عکاسی معماری از نمای داخلی

اگرچه در عکاسی معماری از نمای داخل به دنبال راهی برای استفاده از نور محیط پیرامون
(برای مثال از از پنجره های باز و نور خیابان) هستیم، همچنان باید نور بیشتری را به صحنه اضافه کنیم.
ما با استفاده از ابزار مکمل روشنایی میتوانیم به این خواسته برسیم که در این بین، فلاش عکاسی معروف ترین آنهاست.
این امر موجب میشود تا عکاسی معماری از نمای داخلی، عکاسی کنترل شده در نظر گرفته شود.
عکاس با تنظیم کردن نور محیط، شرایط را کنترل میکند.

مهمترین عنصر در این نوع عکاسی معمارانه، فضاست.
به همین خاطر، انهایی که از فضای داخلی عکس میگیرند، از لنز های زاویه باز استفاده میکنند.
آنها توانایی این را می یابند تا عکسهایی کامل، شامل عناصر زیباشناسی بگیرند.
همچنین، بسیاری از انها عکسهایی واضح و ساده را انتخاب میکنند؛
از شلوغی و بی نظمی در عکس می پرهیزند.
این امر، کمک شایانی در فوکوس کردن و مشخص کردن خصوصیات یا ویژگی یک فضا یا ساختمان، میکند.

 

عکاسی معماری

 

معماری یکی از اشکال هنریست که از آن بسیار تقدیر شده است و به زمان قبل از ساخت اهرام سه گانه مصر بر میگردد.
در گذشته، معماری اشکال زیادی را در بر داشت،
حتی ساده ترین خطوط هندسی به عنوان معماری در نظر گرفته میشدند.
با گذشت زمان، آثار پیچیده تری به جهان معرفی شدند.
امروزه، هر کار معماری بیش از یک طرح را نشان میدهد و هر کار، خود، دارای هویت، ویژگی ها و معنای متمایز است.
حتی با اینکه زندگی های امروزه ی ما توسط تکنولوژی تسخیر شده است، معماری به پیشرفت خود ادامه میدهد.
چه یک ساختمان مسکونی و چه پیشرفته ترین دفتر مرکزی یک شرکت،
هر دو، کاری هنری هستند و شاهکار یک معمار میباشند.
با اینحال، بسیاری از مردم از این کار تقدیر نمیکنند.

تنها عده اندکی از مردم وقت خود را صرف تحسین یک ساختمان یا فضای داخلی ان میکنند.
برخی ممکن است عکس بگیرند و اینکار، کاریست که بیشتر انها انجام میدهند.
این چیز خوبیست و سپس عکاسان معماری هستند که میدانند که چگونه به ساختمان ها زندگی ببخشند.

سرآغاز عکاسی معماری

هیچکس واقعا نمیداند که دقیقا در چه سالی عکاسی معماری وارد عرصه گشت.
اگرچه، حدس هایی وجود دارد که گفته میشود عکاسی معماری قبل از سال 1860 توجه دیگران را به خود جلب کرد،
زمانیکه معماران یکی پس از دیگری شاهکارهایی را خلق میکردند.
این کارهای بی نظیر، معمولا مکان هایی بودند که بطور پیچیده و سخاوتمندانه طراحی میشدند.
از عکاسی برای ثبت کارشان استفاده میکردند.

در قرن بیستم، تغییرات زیادی از جمله توجه بیشتر و تحسین معماران، صورت گرفت.
از این رو، نیاز برای ثبت و جاودانه کردن اثر انها بر روی تصاویر، به امری بسیار مهم تبدیل شد.

ی

   

عوامل و شرایط موثر در خلق عکس موفق

1·انتخاب سوژه: هر عکاس بفراخور فرهنگ تجربه و رشته‌ی مورد علاقه خود سوژه‌ای را می‌پسندد.
2·کادربندی: هر عکاس اول در هنگام عکاسی و دوم در چاپ کادر مورد اعتقاد خود را انتخاب می‌کند.
3·نوع نور: بفراخور سوژه‌ی مورد نظر از منابع نور، خورشید، سایه، فلاش و لامپ استفاده میکند.
4·نوع فیلم: بدلیل مصرف از اسلاید- نگاتیو رنگی یا سیاه وسفید استفاده میکند.
5·اندازه فیلم: 135mm یا 6X6  یا 4X5inch برای مصارف بترتیب (خبری)- (پرتره و طبیعت)- (معماری و تبلیغات) است.
6·اندازه گیری صحیح نور: به دلیل دسترسی به رنگهای درست، کنتراست صحیح و امکان چاپ مناسب می‌باشد. 
7·شناخت دوربین و لنز: بدون دوربین و لنز مناسب و شناخت کاربردی آنها هر نوع عکاسی به اشکال برخواهد خورد. 
8·خلاقیت و ابتکار: شناخت محو یا واضح شدن بخشی از تصویر به دلیل تفکر و خلاقیت در تصویر سازی است.
9·ظهور مناسب: لابراتوآر حرفه‌ای یا مغازه‌ی عکاسی غیرحرفه‌ای سرنوشت تصویر را می‌تواند عوض نماید.
10·چاپ و کیفیت آن: انتخاب لابراتوآر حرفه‌ای، جنسیت کاغذ مات و براق و کنتراست آن آخرین تست کار عکاسی است.
11·کادر و قاب: اینکه عکس چگونه کادره شده و چگونه قاب شده یا پرس شود سلیقه و دید هنری پایانی عکاس است.
قبل از شروع به عکاسی‌های مختلف عکاس نسبت به عوامل فوق آشنائی و دانش و تجربه کافی داشته باشد تا با مربوط کردن یکایک آنها با هم در هنگام عکاسی سرعت عمل زیادی داشته و هم ضایعات کار را به حداقل رسانده و در ضمن به یک عکس موفق و حرفه‌ای نیز دست پیدا کند.

نمونه ای ازعکس های معاری: