عکاسی مستند2

۳. فقط از مردم عکاسی نکنید

بنده فکر می‌کنم گاهی فراموش می‌کنیم که از سوژه‌ای غیر از مردم هم عکاسی کنیم. البته اصلی‌ ترین موضوع‌ عکس‌ های خیابانی مردم هستند، اما مردم تنها سوژه ما نیستند.
در برخی از بهترین عکس‌ های الیوت ارویت هیچ انسانی حضور ندارد، اما به بیان شخصی او «مصادیق وجود انسان» وجود دارد.

گزارشگر: آیا مردم اصلی‌ ترین مسئله مورد توجه شماست؟
ارویت: مصادیق وجود انسان؛ که هم شامل مردم می‌شود و هم کارهایی که مردم انجام می‌دهند.

                                        

نکته: منظور ارویت از «مصادیق وجود انسان» چیست؟ منظور او عکسی است که در آن وجود انسان احساس شود. حال این می‌تواند با حضور انسان در عکس رقم بخورد، یا نه.
برای مثال یکی از عکس‌ های بسیار قدرتمندی که از ارویت دیده شده، عکسی است از مجسمه مسیح بر صلیب در کنار بیلبورد تبلیغاتی پپسی (عکس بالا). به نظر من این عکس انتقادی است به فرهنگ مردم غرب. کدام عقل سلیمی تبلیغات یک نوشیدنی را در کنار مجسمه مسیح قرار می‌دهد؟
پس زمانی که در خیابان‌ ها قدم می‌زنید، تمام توجه خود را معطوف مردم نکنید. حواستان به عناصری باشد که با در کنار هم قرارگرفتنشان قسمتی از هویت اجتماعی بیان می‌شود. این حالت بطور مثال زمانی می‌تواند اتفاق بیافتد که شما رابطه‌ای بین بیلبورد‌ های تبلیغاتی و آنچه که در کنار آنها روی زمین در حال وقوع است پیدا کنید.

4. برای گرفتن عکس زمان خرج کنید

هرگاه که پای صحبت‌ های عکاسان بزرگ بنشینید، می‌بینید که آنها همگی آرزو داشتند که وقت بیشتری برای گرفتن عکس داشته باشند. با داشتن خانواده، شغل تمام وقت و دردسر‌ های دیگر، زمان کمی برای گرفتن عکس باقی می‌ماند.
یکی از مسائل مهمی که در این میان پیش می‌آید، نحوه مدیریت زمان برای گرفتن عکس است.

گزارشگر: درحال حاضر چه چیزی برای تو مهم است؟
ارویت: مساله مهم مدیریت زمان است، چون براحتی در حال گذر است. خیلی اتفاقات در اطراف شما رخ می‌دهد که در انجام کاری که دوست داری انجام دهی خلل ایجاد می‌کند. کاری که من دوست دارم انجام دهم عکاسی است. مدیریت زمان، به اندازه عکاسی پیچیده است.

                                         

عکاسی مستند

چطور عکاسی مستند انجام دهیم؟ و چطور به یک عکاس مستند تبدیل شویم؟

برای این کار تنها کافیست به برخی نکات کوچک دقت کنید، عکاسی مستند در مجموع نیازی به یک دوربین حرفه ای یا گران قیمت ندارد و شما به عنوان یک کاربر تلفن همراه می توانید به راحتی عکس های مستند زیبایی را خلق کنید.

الیوت ارویت

اگر تا بحال نام الیوت اِرویت را نشنیده باشید، به طور حتم عکسهای زیبای او را در دنیا دیده اید. عکس هایی که در طول تاریخ در شرایط مختلف اجتماعی ثبت شده اند. چیزی که در عکس های زیبای این عکاس بسیار دلنشین است احساسات زیبای انسانی است که به خوبی در آثار ایشان به چشم می خورد، الیوت ارویت، عکاس ۸۶ ساله فرانسوی، یکی از نامداران تاریخ عکاسی مستند و شهری (خیابانی) است. وی با داشتن حدود ۷۰ سال فعالیت در حوزه عکاسی مستند، یکی از اعضای اصلی آژانس عکس مگنوم نیز به شمار می‌رود.

1. زیاد برنامه ریزی نکنید

اولین نکته ای که الیوت ارویت به آن تاکیید دارد این است که به برنامه ریزی تکیه نکنید، معمولا وقتی شما تنها به یک سوژه فکر کنید دیگر صحنه های حساس و موضوعات زیبای دیگر را از دست می دهید، خود الیوت ارویت یکی از بزرگان دارای مجموعه ی موضوعی می باشد که معروف ترین مجموعه ی وی موضوع سگ است، و در ادامه سوال و پرسش را درباره ی این موضوع می خوانیم:

گزارشگر: یکی از پروژ‌ه‌های معروفی که شما انجام داده‌اید، «سگ» بوده است. آیا نکته ی مدنظر شما در این مجموعه، رابطه بین سگ و انسان بوده است؟
ارویت: هیچ وقت با در نظر داشتن یک موضوع ویژه شروع به عکاسی نمی‌کنم، تنها به آنچه که می‌بینم واکنش نشان می‌دهم. من هیچ‌ برنامه ویژه‌ای برای عکاسی از سگ‌ها نداشتم. تعداد زیادی عکس از مردم دارم و تعداد کمی هم از گربه‌ها، اما سگ‌ها برایم جذاب‌تر بودند.

                                        

نکته: ارویت روش ویژه‌ای برای کار بر روی عکس‌ هایش و همچنین تهیه کتاب‌ هایش داشت. روش او به این شکل بود که ابتدا بیرون می‌ رفت از هرچه که برایش جذاب به نظر می‌ آمد عکاسی می‌ کرد. سپس به عکس‌ هایی که تهیه کرده بود مراجعه کرده و از بین آنها، عکس‌ هایی که موضوع یا شرایط مشترکی داشتند را برای قرار گرفتن در یک کتاب انتخاب می‌ کرد.
برای بنده این شیوه بهتر به نظر می رسد، اینکه یک ایده را مد نظر داشته باشیم، اما در عین حال سوژه های دیگر را از دست ندهیم.
البته انتخاب روش کار از بین حالات گفته شده بستگی به خودتان دارد. اگر ترجیحتان بیشتر بر روی یک هدف، ساختار و زمینه است، پس‌ زمینه فکریتان را الگوی کاری خود قرار داده و عکاسی کنید. اما اگر خود را از این قید و بندهای فکری رها دانسته و علاقه‌ای به محدود کردن کار خود ندارید، بهتر است مانند ارویت، تنها به آنچه که می‌بینید واکنش نشان دهید.
البته بنده توصیه می کنم که هر دو روش را امتحان کنید – حتی می‌توانید از ترکیب این دو روش نیز استفاده کنید – سپس با دیدن نتیجه کار، روش مناسب برای خود را انتخاب کنید.

2 . ولگردی کنید

یکی از مهم‌ ترین چیز‌ ها در مورد عکاسی خیابانی، این است که باید در سطح شهر «ولگردی» کنید. بهترین و جذاب‌ ترین صحنه‌ها برای عکاسی در زمانی غیرقابل پیش بینی اتفاق می‌افتند و برای شکار آنها باید به به قدم زدن بی هدف در خیابان‌ ها و سطح شهر بپردازید.

گزارشگر: روش شما برای عکاسی از یک شهر چگونه است؟ آیا با یک برنامه‌ریزی قبلی عمل می‌کنید، یا تنها به قدم زدن می‌پردازید و تماشا می‌کنید؟
ارویت: من فقط «ولگردی» می‌کنم! در مورد کتاب عکس خودم درباره «ایتالیا»؛ من حداقل سالی ۲ یا ۳ بار به ایتالیا میرم و می‌توانم بگویم که ایتالیایی زبان اول من است. این کتاب تعدادی از عکس‌ های من از رم را شامل می‌شود. تعداد کتاب‌ هایی که در مورد رم وجود دارد کم نیست، اما کتاب من دیدگاه شخصی من در مورد رم است. این کتاب شامل بنا های یادبود، کاخ‌ ها و البته از زندگی و مردم است.

                                       

نکته: مساله‌ای که وجود دارد این است که عکاسان باید از اینکه مانند یک گردشگر باشند اجتناب کنند. یکی از بدترین چیز‌هایی که در مورد عکاسی به سبک توریست‌ها وجود دارد این است که آنها کاملاً قابل پیش‌بینی، تکراری و غیر جذاب هستند. البته دیدن بنا های تاریخی و مقبره‌ها و مناظر هیچ ایرادی ندارد، اما سعی کنید عکس‌ های جذابی هم از آنها تهیه کنید.
نوبت بعد که قصد عکاسی از خیابان‌ ها و سطح شهر (حتی در سفر) را داشتید،‌ خود را از قید و بندها رها کنید و اجازه دهید غریزه تان شما را رهبری کند. به خیابان‌ هایی بروید که کسی به آنجا نمی‌ رود، و اگر کمی خوش‌شانس باشید، صحنه‌هایی را شکار می‌کنید که پیش از این توسط کسی ثبت نشده است. چون کسی قبل از شما در آنجا عکاسی نکرده است.

نکات کلیدی در عکاسی پرتره خیابانی 2

۴_ از سوژه‌تان تشکر کنید

خجالت را کنار بگذارید و بابت اینکه موافقت خود را اعلام کردند تا سوژه‌ی عکاسی شما باشند از آن‌ها تعریف و تشکر کنید. این حداقل کاری است که شما باید انجام بدهید. یقینا شما می‌توانید بعد از تشکر کردن از آن‌ها خداحافظی کرده و بروید اما بهتر است به آن‌ها فرصتی بدهید تا عکس گرفته شده را ببینند؛ حتی به آن‌ها کارت بیزنس خود را بدهید. یقینا بعضی از آن‌ها برای گرفتن عکس‌ها با شما تماس خواهند گرفت. و حتی اگر از عکس‌ها خوششان بیاید، چه بسا در آینده برای کارهای عکاسی خود با شما تماس بگیرند. به همین دلیل من همیشه سعی می‌کنم کارت بیزنس خود را زمانی که بیرون عکاسی می‌کنم به همراه داشته باشم. در واقع، بسیاری از سوژه‌های من در نهایت مشتری‌های من خواهند شد!

۵- تجهیزات ضروری عکاسی و نور را به همراه داشته باشید

نیازی به حمل لوازم عکاسی سنگین یا کیفی پر از انواع تجهیزات فرعی عکاسی نیست. یک بدنه‌ی دوربین و یک لنز اصلی مانند یک لنز ۵۰ میلیمتری و یا یک لنز ۲۴ میلیمتری برای این کار کفایت خواهد کرد. توجه داشته باشید که در عکاسی خیابانی که لحظات ارزش دارند و اتفاقات سریعا در حال گذرند، سرعت، فاکتور مهمی است. لذا سه پایه خود را در خانه بگذارید و هیچ گونه وسیله‌ی اضافی و غیرضروری همراه خود نبرید.

در واقع طبق تجربه‌ی من، سیستم‌های عکاسی کوچک‌تر نسبت به دوربین‌های DSLR در عکاسی خیابانی مزایای خودش را دارد.
دوربین‌های سنسور بزرگ ( دوربین های فول فریم full frame و APS-C ) و دوربین های بدون آینه ( mirrorless camera ) که سال‌های اخیر دیده شده اند، یقینا سیستم‌های فوکوس خودکار ( autofocus ) شگفت انگیزی دارند و عکس‌های با کیفیتی می‌گیرند ( بله، من هم دوربین المپیوس Olympus OM-D E-M5 خودم را به همین دلیل دوست دارم! ).
دوربین‌های کوچک‌تر به نسبت دوربین‌های DLSR بزرگ و سنگین کم‌تر دردسر جابجایی دارند؛ خصوصا برای زمان‌هایی که پیاده روی طولانی در پیش دارید. هم چنین تاثیر روانی آن‌ها روی مردم به اندازه‌ی دوربین‌های بزرگ نیست چرا که تصور مردم از دوربین‌های کوچک به شکل توریستی که «به اینجا نگاه کن و عکست را بگیر» است، لذا کم‌تر معذب می‌شوند.
در آخر نیز، برخی دوربین‌های بدون آینه، یک وضعیت شاتر بی صدا دارند که صدایی از شاتر هنگام ثبت عکس شنیده نمی‌شود که می‌تواند برای عکاسی‌های سبک مستند یا کاندیداتور ( البته باز تاکید می‌شود که حتی الامکان حتما اجازه بگیرید ) بسیار مناسب باشد.

۶_ تنظیمات مناسب دوربین خود را بدانید

لازم است پیش از نزدیک شدن به اشخاص، از تنظیمات مناسب دوربین خود برای گرفتن چنین عکس‌هایی باخبر باشید. یادتان نرود هرگز یک سوژه‌ی در حال حرکت برای این که دوربین خود را تنظیم کنید، منتظر شما نمی‌ماند. برای من وضعیت « Aperture Priority Mode » ( مد AV یا A ) در پرتره‌های خیابانی، بسیار ایده آل بوده است. حالت ایزو اتوماتیک در سری جدید دوربین‌های DLSR بسیار کارآمد است و من عموما کم‌ترین میزان ایزو ( ISO ) را روی ۱۰۰ می‌گذارم و حداقل سرعت شاتر را روی حالت اتوماتیک تنظیم می‌کنم که آن را روی فاصله‌ی کانونی لنز قرار می‌دهد (شما می‌توانید در منوی دوربین سرعت شاتر را دوبرابر یا حتی سریع‌تر هم تنظیم کنید). بقیه گزینه‌های تنظیمات را در حالت پیش فرض باقی می‌گذارم، از آن جایی که عکاسی به صورت خام ( RAW ) است، سایر تنظیمات واقعا اهمیت خاصی ندارند. اگر موقعیت بطلبد، همراه داشتن یونیت فلاش بسیار مفید خواهد بود.

 

نکات کلیدی در عکاسی پرتره خیابانی 1

نکات کلیدی در عکاسی پرتره خیابانی

۶ نکته کلیدی در عکاسی پرتره خیابانیReviewed by   نکته‌ی کلیدی برای خلق یک عکاسی پرتره خیابانی بی نظیر عکاسی خیابانی چیست ؟عکاسی پرتره خیابانی یک مهارت مهم است که به ما کمک می کند تا با ثبت لحظاتی که ممکن است تنها یک بار در طول عمر رخ دهند خاطره ای حقیقتا اصیل را برایمان به یادگار بگذارد. پرتره خیابانی سهم عمده ای در عکاسی خیابانی و مستندسازی دارد.

عکاسی پرتره خیابانی

از نظر من، عکاسی خیابانی یک مهارت مهم است که می‌تواند آدمی را به سوی درک تاریخچه‌ی انسان، فرهنگ و جامعه سوق دهد. هم چنین به ما کمک می‌کند تا با ثبت لحظاتی که ممکن است تنها یک بار در طول عمرمان رخ دهند خاطره‌ای حقیقتا اصیل را به یادگار بگذارد.
بسیاری از ما حس خستگی ناشی از دیدن عکس‌های پر زرق و برق مجله وار که روزانه با آن‌ها روبرو می‌شویم را تجربه کرده ایم. عکس‌های پرتره‌ای که به صورت اتفاقی در خیابان‌ها گرفته شده‌اند می‌توانند همان اصالتی که بسیاری از ما در جستجوی آن هستیم را زنده کنند و بار دیگر به ما یادآوری کنند که سوژه‌های واقعی در اطراف ما هستند.
پرتره خیابانی سهم عمده‌ای در عکاسی خیابانی و مستند سازی دارد. امروز، می‌خواهم راجع به پرتره خیابانی نکاتی را یادآور شوم. البته باید هشدار بدهم که بعضی نکاتی که از آن صحبت خواهم کرد، برای عکاسان خانم نسبت به آقایان کارآیی بهتری خواهد داشت!

۱_ در مهارت‌های ارتباط با مردم تجدید نظر کنید

گرفتن عکس کلوز-آپ از مردم اندکی با عکاسی معماری خیابانی یا عکاسی مستند سبک خیابانی متفاوت است. از آن‌جا که دلیل اصلی عکاسی خیابانی، دور شدن از ژست های مصنوعی و تکراری است، عکس گرفتن اتفاقی و بدون هماهنگی قبلی از مردم فرصت ارتباط داشتن با زیبایی بی تصنع و طبیعی را فراهم می‌کند. اما یقینا برای بسیاری از ما این کار چالش برانگیز خواهد بود چرا که مردم در خیابان مدل‌ها و مشتری‌های پولی شما نیستند، آن‌ها اصلا نمی‌دانند شما چه کسی هستید و احتمالا تمایلی ندارند عکسی از آن ها گرفته شود.
ممکن است مجبور شوید خیلی دزدکی، بدون اینکه کسی متوجه شود این طرف و آن طرف بروید، که نهایتا این مخفیانه بودن وضعیت تصویربرداری شما، موجی از «در لحظه بودن» را ساطع می‌کند. اما برخی اوقات یک عکس پرتره از سوژه ای که مستقیما به لنز دوربین شما نگاه می‌کند هم می‌تواند مسحور کننده باشد. سوال اینجاست چطور چنین تصویری می گیرید؟
در ادامه برخی نکاتی که باید هنگام مواجهه با مردم برای عکاسی خیابانی رعایت کرد را توضیح می‌دهیم.

۲_ سعی کنید با سوژه عکستان مکالمه داشته باشید

حضور یک عکاس که با یک دوربین عکاسی در خیابان می‌چرخد ممکن است توجه خیلی ها را جلب کند. پس لبخند به چهره بیاورید و یک ارتباط چشمی خوب با سوژه‌ی احتمالی خود برقرار کنید. البته این کار ممکن است سخت باشد چون هر کسی مایل نیست که به صورت اتفاقی و بدون آمادگی قبلی عکسی از او گرفته شود. مودب باشید و به آن‌هایی که تمایلی به عکس گرفتن ندارند، اصرار نکنید، اجازه دهید بروند. حتی درمورد آن‌هایی که در مورد کاری که شما انجام می‌دهید کنجکاو هستند هم نمی‌توان انتظار داشت که سریعا مکالمه‌ای صورت بگیرد. اگر از سوژه‌ی خود دور هستید، با اشاره به دوربین خود یک مکالمه را شروع کنید و منتظر تایید آن‌ها بمانید. به محض اینکه یک رفتار نرم امیدوارکننده یا اشاره‌ی مثبتی در رفتار سوژه‌ها مشاهده کردید، در عرض چند ثانیه خودتان را به آن‌ها برسانید. هرگز آنها را معطل نکنید.

۳_ برای عکاسی پرتره خیابانی اجازه بگیرید

والدین عموما نسبت به فرزندان خود بسیار محتاط و محافظه کار هستند. لذا به منظور جلوگیری از هرگونه واکنشی از سوی یک پدر یا مادر عصبانی، حتما قبل از عکس گرفتن از بچه‌ها از والدینشان اجازه بگیرید. این کار باید با نهایت صداقت پیش برود. اخیرا مقاله‌ای تحت عنوان « نزدیک شو و لمس کن» نوشته شده است که در آن قید شده بعد از عکس گرفتن از بچه‌ها، عکس‌ها را برای والدینشان بفرستید. اگر موقعیت جالبی برای گرفتن عکسی که کودکان در آن هستند دیدید، حتما از والدینشان اجازه خواسته و راه ارتباطی خود برای فرستادن عکس‌ها را در اختیارشان بگذارید. بسیاری از پدرومادر ها از اینکه عکس‌های زیبایی از فرزندانشان گرفته شود استقبال می‌کنند چرا که به آن‌ها فرصت عکاسی با تجهیزات حرفه‌ای که روزانه با آن سروکاری ندارند داده می‌شود.

برخی افراد اصلا از این که بدون موافقتشان عکسی از آن گرفته شود خوششان نمی آید. من شخصا ترجیح می دهیم که قبل از عکاسی از سوژه هایم اجازه بخواهم ولی اگر به هر دلیلی نتوانم این کار را بکنم ( مثلا زمانی که در حال عکاسی با سبک مستند خیابانی هستم )، سعی می‌کنم بعد از گرفتن عکس سوژه‌هایم را مطلع کنم. اگرچه خودم هرگز تجربه این که کسی بعد از گرفتن عکس، به من بگوید که آن را پاک کنم نداشته‌ام، اما این اتفاق محتمل خواهد بود.