چطور عکاسی مستند انجام دهیم؟ و چطور به یک عکاس مستند تبدیل شویم؟
برای این کار تنها کافیست به برخی نکات کوچک دقت کنید، عکاسی مستند در مجموع نیازی به یک دوربین حرفه ای یا گران قیمت ندارد و شما به عنوان یک کاربر تلفن همراه می توانید به راحتی عکس های مستند زیبایی را خلق کنید.
الیوت ارویت
اگر تا بحال نام الیوت اِرویت را نشنیده باشید، به طور حتم عکسهای زیبای او را در دنیا دیده اید. عکس هایی که در طول تاریخ در شرایط مختلف اجتماعی ثبت شده اند. چیزی که در عکس های زیبای این عکاس بسیار دلنشین است احساسات زیبای انسانی است که به خوبی در آثار ایشان به چشم می خورد، الیوت ارویت، عکاس ۸۶ ساله فرانسوی، یکی از نامداران تاریخ عکاسی مستند و شهری (خیابانی) است. وی با داشتن حدود ۷۰ سال فعالیت در حوزه عکاسی مستند، یکی از اعضای اصلی آژانس عکس مگنوم نیز به شمار می‌رود.
1. زیاد برنامه ریزی نکنید
اولین نکته ای که الیوت ارویت به آن تاکیید دارد این است که به برنامه ریزی تکیه نکنید، معمولا وقتی شما تنها به یک سوژه فکر کنید دیگر صحنه های حساس و موضوعات زیبای دیگر را از دست می دهید، خود الیوت ارویت یکی از بزرگان دارای مجموعه ی موضوعی می باشد که معروف ترین مجموعه ی وی موضوع سگ است، و در ادامه سوال و پرسش را درباره ی این موضوع می خوانیم:
گزارشگر: یکی از پروژ‌ه‌های معروفی که شما انجام داده‌اید، «سگ» بوده است. آیا نکته ی مدنظر شما در این مجموعه، رابطه بین سگ و انسان بوده است؟
ارویت: هیچ وقت با در نظر داشتن یک موضوع ویژه شروع به عکاسی نمی‌کنم، تنها به آنچه که می‌بینم واکنش نشان می‌دهم. من هیچ برنامه ویژه‌ای برای عکاسی از سگ‌ها نداشتم. تعداد زیادی عکس از مردم دارم و تعداد کمی هم از گربه‌ها، اما سگ‌ها برایم جذاب‌تر بودند.
نکته: ارویت روش ویژه‌ای برای کار بر روی عکس هایش و همچنین تهیه کتاب هایش داشت. روش او به این شکل بود که ابتدا بیرون می رفت از هرچه که برایش جذاب به نظر می آمد عکاسی می کرد. سپس به عکس هایی که تهیه کرده بود مراجعه کرده و از بین آنها، عکس هایی که موضوع یا شرایط مشترکی داشتند را برای قرار گرفتن در یک کتاب انتخاب می کرد.
برای بنده این شیوه بهتر به نظر می رسد، اینکه یک ایده را مد نظر داشته باشیم، اما در عین حال سوژه های دیگر را از دست ندهیم.
البته انتخاب روش کار از بین حالات گفته شده بستگی به خودتان دارد. اگر ترجیحتان بیشتر بر روی یک هدف، ساختار و زمینه است، پس زمینه فکریتان را الگوی کاری خود قرار داده و عکاسی کنید. اما اگر خود را از این قید و بندهای فکری رها دانسته و علاقه‌ای به محدود کردن کار خود ندارید، بهتر است مانند ارویت، تنها به آنچه که می‌بینید واکنش نشان دهید.
البته بنده توصیه می کنم که هر دو روش را امتحان کنید – حتی می‌توانید از ترکیب این دو روش نیز استفاده کنید – سپس با دیدن نتیجه کار، روش مناسب برای خود را انتخاب کنید.
2 . ولگردی کنید
یکی از مهم ترین چیز ها در مورد عکاسی خیابانی، این است که باید در سطح شهر «ولگردی» کنید. بهترین و جذاب ترین صحنه‌ها برای عکاسی در زمانی غیرقابل پیش بینی اتفاق می‌افتند و برای شکار آنها باید به به قدم زدن بی هدف در خیابان ها و سطح شهر بپردازید.
گزارشگر: روش شما برای عکاسی از یک شهر چگونه است؟ آیا با یک برنامه‌ریزی قبلی عمل می‌کنید، یا تنها به قدم زدن می‌پردازید و تماشا می‌کنید؟
ارویت: من فقط «ولگردی» می‌کنم! در مورد کتاب عکس خودم درباره «ایتالیا»؛ من حداقل سالی ۲ یا ۳ بار به ایتالیا میرم و می‌توانم بگویم که ایتالیایی زبان اول من است. این کتاب تعدادی از عکس های من از رم را شامل می‌شود. تعداد کتاب هایی که در مورد رم وجود دارد کم نیست، اما کتاب من دیدگاه شخصی من در مورد رم است. این کتاب شامل بنا های یادبود، کاخ ها و البته از زندگی و مردم است.
نکته: مساله‌ای که وجود دارد این است که عکاسان باید از اینکه مانند یک گردشگر باشند اجتناب کنند. یکی از بدترین چیز‌هایی که در مورد عکاسی به سبک توریست‌ها وجود دارد این است که آنها کاملاً قابل پیش‌بینی، تکراری و غیر جذاب هستند. البته دیدن بنا های تاریخی و مقبره‌ها و مناظر هیچ ایرادی ندارد، اما سعی کنید عکس های جذابی هم از آنها تهیه کنید.
نوبت بعد که قصد عکاسی از خیابان ها و سطح شهر (حتی در سفر) را داشتید، خود را از قید و بندها رها کنید و اجازه دهید غریزه تان شما را رهبری کند. به خیابان هایی بروید که کسی به آنجا نمی رود، و اگر کمی خوش‌شانس باشید، صحنه‌هایی را شکار می‌کنید که پیش از این توسط کسی ثبت نشده است. چون کسی قبل از شما در آنجا عکاسی نکرده است.
