- 12سبک عکاسی ماکرو Macro photography
یکی دیگر از سبک های عکاسی، عکاسی ماکرو یا ماکروگرافی است. این سبک به دلیل تنوع زیاد موضوعات و عدم احتیاج به استدیو از محبوب ترین سبک های عکاسی به شمار می‌آید!
شاید در ابتدا متوجه شباهت کلمات ماکرو و میکرو شویم و گاها آن‌ها را باهم اشتباه بگیریم.
اما تفاوت ماکرو گرافی و میکرو گرافی چیست؟
میکروگرافی در واقع شاخه ای از علم است که به آن ریزنگاری هم می‌گویند و در علم پزشکی برای تهیه عکس از سلول ها و بافت های جانوری یا گیاهی استفاده می‌شود. اما ماکروگرافی سبکی در عکاسی است که در آن سوژه ها بزرگتر هستند اما نه بزرگ تر از اندازه آن در فایل یا نگاتیو حاصله!
عکاسی ماکرو حتما به دوربین و لنز مناسب وابسته است، چرا که برای انجام آن نوع و سنسور دوربین، لنز، فول فریم بودن یا نبودن قطع دوربین بسیار اهمیت دارد. برای این نوع عکاسی لنز های مخصوصی به نام لنز ماکرو وجود دارد.
این سبک عکاسی احتیاج به دقت بسیار بالا دارد چرا که هنگام عکاسی ماکرو، کوچک‌ترین لرزش‌های دست برای خراب کردن عکس کافی است. عکاسی ماکرو تا حدود زیادی می‌تواند نوعی عکاسی انتزاعی هم باشد، چرا که در بعضی عکس‌ها اطلاعات بسیار زیادی از واقعیت موجود کم شده و آنچه باقی مانده در اندازه ای بسیار بزرگ تر از اندازه واقعی‌ای سوژه است.
از عکاسان مطرح ماکرو میتوان به “توماس شاهن” اشاره کرد.
۱۳- سبک عکاسی مفهومی Conceptual photography
عکاسی مفهومی چیست؟
عکاسی مفهومی به شاخه‌ای از عکاسی گفته می‌شود که در آن، هنرمند به دنبال خلق و انتقال یک مفهوم یا تفکر توسط یک عکس است.
عکس های مفهومی می‌توانند به عنوان یک روش برای مقاصد تبلیغاتی و تصویرسازی استفاده شوند. نوع دیگر عکاسی مفهومی نیز، کماکان در حوزه هنرهای زیبا قرار دارد. سیندی شرمن با مجموعه عکس ” بدون عنوان فیلم ” ( untitled film still ) نسلی از زنان را به نمایش می‌گذارد که تحت تاثیر تبلیغات به موجوداتی فاقد احساسات انسانی بدل شده اند.
شاید بتوان از “هیپولیت بایارد” به عنوان اولین عکاس مفهومی جهان نام برد. بایارد و لویی داگر که برای کسب عنوان ” پدر عکاسی ” رقابت می‌کردند، از پیشروهای هنر عکاسی بودند. لویی داگر شیوه ی چاپ عکسش را به ثبت رساند و پس از این اتفاق بایارد عکسی از خودش به عنوان “یک انسان غرق شده ” ثبت کرد که در اعتراض به عدم انتخاب او به عنوان اولین عکاس بود!
بایارد با این عکس جالب اولین بار به دنبال انتقال مفهومی دیگر در درون یک عکس برآمد و در انتقال حس اعتراض و سرخوردگی اش موفق عمل کرد.
در عکاسی مفهومی پیش از توجه به عکس و ثبت آن باید به مفهومی که برای انتقال در نظر گرفته شده فکر کرد. در این سبک استفاده از نماد‌ها و استعاره ها به شدت استفاده می‌شود.
از عکاسان مطرح این شاخه میتوان به ادوارد روچا ( Edward Ruscha ) اشاره کرد.
از هنرمندان عکاسی کانسپچوال ( مفهومی ) در ایران خسرو حسن زاده و صادق تیرافکن را میتوان نام برد
