مراقبه یا مدیتیشن ذِن بر تفکر لحظه به لحظه و ژرف نگری تاکید دارد و یکی از لایه های اصلی آن ناظر بودن بر ذهن، آرام کردن آن و دور کردن پریشانی ها است. به این معنی که با افکار و اندیشه ها ستیز نکنیم، از آنها نگریزیم و با برچسب های زشت/زیبا نام گذاری شان نکنیم و تنها ناظر آن ها باشیم. ذِن مراقبه ایست که می توان آن را در هر یک از فعالیت های روزمره مثل قدم زدن، تمیز کردن منزل و… انجام داد و در این مطلب لنزک اریک کیم، استاد عکاسی خیابانی، در مورد به کار گرفتن آن در عکاسی صحبت کرده: «گشتن به دنبال آرامش، آسودگی خاطر و شادی در زندگی، مرا به سمت آشنایی با مراقبه ذِن سوق داد. این تفکر به من کمک کرد تا احساس راحتی کنم، آهسته تر راه بروم، کمتر نگران شوم، و از فشار و استرس خلاص شوم». در ادامه مطلب اریک کیم برای وارد ساختن هرچه بیشتر ذِن به زندگی و عکاسی خیابانی ایده هایی مطرح کرده است که در انتها می توانید با توجه به نکته های اصلی آن اساسش را در هر شاخه ای از عکاسی به کار گیرید.
عکاسی خیابانی «مراقبه راه رفتن» است
من قبلا فکر می کردم که عکاسی خیابانی گرفتن یک عکس خوب، و به دست آوردن تعداد زیادی «لایک» در شبکه های اجتماعی است.
اما اشتباه می کردم.
عکاسی خیابانی تطهیر و آزاد کردن ذهنتان است. عکاسی خیابانی لذت بردن از قدم هایتان (به آرامی) با دوربین در دستتان است. عکاسی خیابانی پیدا کردن زیبایی در جهان طبیعی است. عکاسی خیابانی مربوط به چیزهای معمولی و ساده است.
من قبلا به عکاسی خیابانی مانند «شکار» نگاه می کردم. اکنون عکاسی خیابانی را به عنوان «مراقبه راه رفتن» می بینم – فرصتی برای این که به آرامی راه بروم، ذهنم را آزاد، و افکارم را خالی کنم. من تک تک قدم هایم را با توجه، آرامش و در سکوت بر می دارم.
من بر تنفسم تمرکز می کنم، و از مناظر اطرافم لذت می برم. من به بالا، پایین، چپ، و راست نگاه می کنم. من به افرادی که از کنارم می گذرند لبخند می زنم، به بچه ها سلام می کنم، و هر موقع که ندای قلبم به من بگوید درست است، عکس می گیرم.
